محیط زیست و حفاظت از دریاچه گل پل

دریاچه گل پل، نگین فیروزه ای قائمشهر در دل جنگل های هیرکانی، با زیبایی های بی نظیرش دلبری می کند و حفظ این اکوسیستم ارزشمند برای تضمین حیات گیاهان و جانوران بومی، تصفیه طبیعی آب و هوا، و بقای یکی از مهمترین مقاصد گردشگری مسئولیت همه ماست تا نسل های آینده هم از این میراث طبیعی بهره مند شوند. بیایید ببینیم چطور می توانیم این گنجینه طبیعی را برای همیشه حفظ کنیم.

تاحالا شده دلتان برای یک طبیعت بکر و دست نخورده پر بکشد؟ جایی که صدای پرنده ها آرامش را به قلبتان هدیه کند و نسیم خنک، عطر جنگل را به مشامتان برساند؟ اگر چنین تجربه ای را دوست دارید، قطعاً اسم دریاچه گل پل به گوشتان خورده. این دریاچه که مثل یک نگین آبی تو دل جنگل های سرسبز مازندران، نزدیک قائمشهر جا خوش کرده، فقط یک جای قشنگ برای تفریح نیست؛ اینجا یه اکوسیستم زنده و پویاست که اهمیتش خیلی فراتر از چیزیه که فکرش رو می کنیم.

ما تو این مقاله می خواهیم با هم یه گشت و گذار حسابی تو دنیای دریاچه گل پل داشته باشیم. از زیبایی های بکرش گرفته تا خطراتی که تهدیدش می کنند و البته، راهکارهای عملی و شیرینی که با کمک هم می تونیم برای حفظش به کار بگیریم. پس اگر دلتون با طبیعت و حفظش گره خورده، تا آخر این مطلب همراهمون باشید که قراره کلی چیزهای جالب یاد بگیریم و شاید، تلنگری باشه برای یه حرکت بزرگ.

دریاچه گل پل، نگین سبز مازندران در معرض خطر

دریاچه گل پل، مثل یه کارت پستال زنده، هر ساله هزاران نفر از سراسر ایران رو به سمت خودش می کشونه. تصور کنید، یه دریاچه با آب زلال و آرام که دور تا دورش با درخت های سر به فلک کشیده و سبز جنگل های هیرکانی احاطه شده. واقعاً دل کندن از همچین منظره ای سخته، نه؟ این دریاچه که تو منطقه جنوب شرقی قائمشهر، بعد از روستای برنجستانک و سد خاکی زمزم قرار گرفته، از اون جاهاییه که حسابی آدم رو به خودش وابسته می کنه. دو تا حوضچه مجزا داره با عمقی بین ۱ تا ۵ متر و مساحتی حدود ۲.۵ هکتار که باعث شده ماهی ها و پرنده های آبزی حسابی توش دلبری کنن و زندگی خودشون رو داشته باشن.

ولی داستان فقط به زیبایی خلاصه نمیشه. این دریاچه، مثل خیلی از جاهای دیگه طبیعت بکر ما، الان تو خطره. آلودگی ها، دست اندازی های انسانی و تغییرات آب و هوایی، همگی دارن دست به دست هم می دن تا این نگین ارزشمند رو تهدید کنن. حالا سوال اصلی اینجاست: ما به عنوان کسایی که عاشق این طبیعتیم یا حداقل به آینده سرزمینمون اهمیت می دیم، چه کاری از دستمون برمیاد؟ هدف ما از نوشتن این مطلب همینه؛ اینکه با آگاهی دادن، بتونیم دست به دست هم بدیم و یه قدم مثبت برای محیط زیست و حفاظت از دریاچه گل پل برداریم.

اهمیت اکولوژیکی و خدمات زیست محیطی دریاچه گل پل

شاید بپرسید خب یه دریاچه دیگه، مگه چقدر می تونه مهم باشه؟ اما دریاچه گل پل فقط یه گودال پر از آب نیست؛ یه دنیای زنده و پویاست که نقش های حیاتی زیادی تو منطقه ایفا می کنه. از تصفیه آب و هوا گرفته تا پناه دادن به موجودات زنده، این دریاچه بی صدا داره کلی کار مهم برای ما انجام میده که خیلی وقت ها به چشممون نمیاد.

تنوع زیستی منحصر به فرد در گل پل

یکی از مهمترین دلایل اهمیت این دریاچه، تنوع زیستی فوق العاده شه. اینجا پر از انواع و اقسام موجودات زنده، از گیاهان ریز و درشت گرفته تا جانوران مختلفه که هر کدومشون یه جورایی به بقای این اکوسیستم کمک می کنن.

زندگی گیاهی اطراف دریاچه

تصور کنید دور تا دور دریاچه رو درختای سرسبز پوشونده. این فقط یه منظره قشنگ نیست، این پوشش گیاهی مثل یه محافظ طبیعی عمل می کنه. درختایی مثل بلوط، توسکا، افرا و شمشاد که جزو جنگل های هیرکانی به حساب میان، فقط زیبایی نمی آفرینن؛ ریشه هاشون خاک رو محکم نگه می دارن و نمی ذارن فرسایش پیدا کنه و بیاد تو آب دریاچه. علاوه بر این، تو حاشیه دریاچه کلی نی و لویی رشد کرده که پناهگاه امنی برای پرنده های آبزی و جونورای کوچیکن. این گیاه ها یه نقش خیلی مهم دیگه هم دارن: مثل یه فیلتر طبیعی عمل می کنن و آب دریاچه رو تصفیه می کنن. واقعاً حیرت انگیزه که طبیعت چقدر هوشمندانه تر از ما عمل می کنه، مگه نه؟

حیات وحش آبزی و خشکی زی

دریاچه گل پل یه خونه امن برای خیلی از موجوداته. تو آب زلالش ماهی های کپور و انواع ماهی های کوچیک بومی زندگی می کنن که برای ماهیگیرای محلی حسابی جذابه. ولی داستان به همین جا ختم نمیشه. اگه شانس داشته باشید و سر و صدا نکنید، ممکنه روباه، شغال، گراز وحشی و حتی سنجاب رو تو جنگل های اطراف ببینید. تازه، این دریاچه یه مقصد عالی برای پرنده نگریه! پرنده های مهاجر و بومی مثل اردک، قو، حواصیل و چنگر تو فصل های مختلف میان اینجا و حسابی منظره رو دیدنی می کنن. این همه تنوع زیستی نشونه سلامت اکوسیستمه و هر کدوم از این موجودات، چه کوچیک و چه بزرگ، یه پازل مهم تو چرخه زندگی این دریاچه ان.

متاسفانه، بعضی از این گونه ها ممکنه در معرض خطر باشن، به خصوص اگه آلودگی دریاچه گل پل بیشتر بشه یا زیستگاهشون تخریب بشه. برای همین، حفظ تنوع زیستی گل پل یه وظیفه مهم برای ماست.

نقش دریاچه در چرخه آب و اقلیم منطقه

این دریاچه فقط یه آب بندان ساده نیست؛ منبع مهمی برای آب شیرین منطقه محسوب میشه و به تنظیم رطوبت و دمای هوای اطراف هم کمک می کنه. وقتی یه حجم آب شیرین تو یه منطقه هست، بخار آب بیشتری تو هوا پخش میشه و باعث میشه هوا خنک تر و مرطوب تر باشه. این خودش یه نعمت بزرگه، مخصوصاً تو فصل های گرم سال. به نوعی، دریاچه گل پل مثل یه دستگاه تهویه طبیعی برای منطقه عمل می کنه.

خدمات اکوسیستمی پنهان اما حیاتی

خدمات اکوسیستمی یعنی کارهایی که طبیعت برای ما انجام میده و شاید ما هیچ وقت متوجهش نشیم، اما زندگی بدون اونا واقعاً سخت میشه. دریاچه گل پل هم کلی از این خدمات رو ارائه میده:

• تصفیه طبیعی آب و خاک: گیاهان و میکروارگانیسم های موجود تو دریاچه و اطرافش، مواد آلاینده رو جذب و آب و خاک رو تصفیه می کنن. این یعنی ما یه تصفیه خانه طبیعی و مجانی داریم!
• جذب کربن و تولید اکسیژن: درختان و گیاهان اطراف دریاچه مثل یه ریه برای زمین عمل می کنن، دی اکسید کربن هوا رو جذب و اکسیژن تولید می کنن. اینطوری هوای ما پاک تر میمونه.
• مقاومت طبیعی در برابر سیل: خود دریاچه و پوشش گیاهی اطرافش، مثل یه اسفنج عمل می کنن و آب بارون و سیلاب ها رو به خودشون جذب می کنن. اینطوری از وقوع سیل و خسارت های احتمالی تو پایین دست جلوگیری میشه.

دریاچه گل پل فقط یک منظره زیبا نیست؛ بلکه یک اکوسیستم حیاتی است که نقش مهمی در تصفیه آب، تنظیم اقلیم و حفظ تنوع زیستی منطقه ایفا می کند و سرمایه ای گرانبها برای نسل های آینده ماست.

تهدیدات و چالش های اصلی علیه محیط زیست دریاچه گل پل

متأسفانه، این نگین زیبای طبیعت ما هم از گزند تهدیدات انسانی و طبیعی در امان نیست. برای حفاظت از دریاچه گل پل، اول باید بدونیم چه چیزهایی داره تهدیدش می کنه. بیاین با هم نگاهی بندازیم به چالش های زیست محیطی دریاچه گل پل.

آلودگی؛ دشمن پنهان آب و خاک

شاید فکر کنید یه دریاچه تو دل جنگل چطور ممکنه آلوده بشه؟ ولی حقیقت اینه که آلودگی، یکی از جدی ترین تهدیدات دریاچه گل پل به حساب میاد که خیلی وقت ها از چشم ما پنهانه.

فاضلاب های خانگی و کشاورزی

یکی از بزرگترین مشکلات، ورود فاضلاب های خانگی از روستاهای اطراف و فاضلاب کشاورزی به دریاچه ست. خب، روستایی ها که امکانات تصفیه فاضلاب ندارن، فاضلابشون یه جورایی سر از دریاچه درمیاره. از اون طرف، کشاورزا هم برای محصولاتشون از سموم و کودهای شیمیایی استفاده می کنن که با بارون شسته میشن و راهی دریاچه. این مواد مغذی اضافی باعث یه پدیده خطرناک به اسم شکوفایی جلبکی میشن. یعنی جلبک ها تو آب بیش از حد رشد می کنن، اکسیژن آب رو مصرف می کنن و باعث از بین رفتن ماهی ها و موجودات آبزی میشن. دیگه تصور کنید چه فاجعه ای میشه!

کابوس پلاستیک و زباله

این یکی دیگه واقعاً قلب آدم رو به درد میاره. خیلی از گردشگرا یا حتی مردم محلی، بعد از تفریح تو اطراف دریاچه، زباله هاشون رو همونجا رها می کنن. بطری های پلاستیکی، بسته های خوراکی، کیسه های زباله… اینا هم منظره دریاچه رو زشت می کنن و هم برای حیات وحش خیلی خطرناکن. یه پلاستیک کوچیک می تونه جون یه ماهی یا پرنده رو بگیره. باور کنید، ریختن یه بطری آب تو طبیعت، خیلی بیشتر از اونی که فکر می کنید، آسیب می زنه.

آلاینده های صنعتی و نفتی (در صورت وجود)

با اینکه دریاچه گل پل نسبتاً تو یه منطقه بکره، ولی باید حواسمون باشه که اگه صنایع یا کارگاه هایی تو اطرافش فعالیت می کنن، مبادا پساب یا آلاینده های نفتی وارد آب بشن. این نوع آلودگی ها می تونن فاجعه بار باشن و اکوسیستم رو برای همیشه نابود کنن.

تخریب زیستگاه؛ خانه به دوشی حیات وحش

هر موجودی برای زندگی به یه خونه نیاز داره. تو طبیعت، این خونه همون زیستگاهه. وقتی ما زیستگاه ها رو تخریب می کنیم، عملاً موجودات زنده رو بی خونه می کنیم.

جنگل زدایی و دست اندازی به طبیعت

واقعاً جای تأسف داره که بعضی وقتا برای ساخت و سازهای غیرمجاز یا حتی برای تأمین چوب، درختان جنگل های اطراف دریاچه قطع میشن. این جنگل ها نه تنها زیبایی طبیعیو تشکیل میدن، بلکه مثل یه سد محافظ عمل می کنن و مانع فرسایش خاک میشن. وقتی درخت ها نباشن، خاک شل میشه و با هر بارون میره تو دریاچه، عمقش کم میشه و کیفیت آبش هم پایین میاد.

فرسایش خاک و رسوب گذاری

همونطور که گفتم، قطع درختان و از بین رفتن پوشش گیاهی باعث فرسایش خاک میشه. این خاک و رسوبات هم سرازیر میشن تو دریاچه. دریاچه ای که عمقش کم بشه، یعنی آبش گرمتر میشه، اکسیژنش کمتر میشه و دیگه برای زندگی ماهی ها و پرنده ها مناسب نیست. این یه مشکل جدی برای اکوسیستم دریاچه گل پل محسوب میشه.

شکار و صید بی رویه؛ برهم زدن تعادل طبیعی

ماهیگیری و شکار یه سری قوانین و اصول داره. اگه این اصول رعایت نشن، مثلاً خارج از فصل صید یا با ابزارهای غیرمجاز ماهی بگیرن، جمعیت ماهی ها و پرنده ها به شدت کم میشه. وقتی یه گونه کم بشه، تمام زنجیره غذایی اکوسیستم به هم می ریزه و تعادل طبیعت از بین میره. این یکی دیگه از تهدیدات دریاچه گل پل هست که نیاز به نظارت جدی داره.

تغییرات اقلیمی؛ تهدیدی جهانی، اثری محلی

تغییرات آب و هوایی فقط یه بحث جهانی نیست، اثراتش رو همینجا تو دریاچه گل پل هم می بینیم. کاهش بارندگی و خشکسالی باعث میشه سطح آب دریاچه پایین بیاد و این برای موجودات آبزی فاجعه بار میشه. افزایش دما هم همینطور؛ آب گرمتر یعنی اکسیژن کمتر و زندگی سخت تر برای خیلی از گونه ها. این چالش، شاید دست ما کمتر بهش برسه، ولی باید برای کاهش اثراتش آماده باشیم.

گردشگری نامتوازن؛ لطمه ای ناخواسته به زیبایی ها

گردشگری خیلی خوبه و باعث رونق منطقه میشه، اما اگه درست مدیریت نشه، می تونه خودش یه تهدید بزرگ باشه. وقتی زیرساخت های کافی نباشه، مدیریت گردشگرا ضعیف باشه یا افراد رعایت نکنن، این خودش می تونه به طبیعت آسیب بزنه. مثلاً ایجاد سروصدا زیاد، ورود به مناطق حساس زیست محیطی یا عدم جمع آوری زباله ها، همگی به محیط زیست دریاچه گل پل ضربه می زنه.

راهکارهای جامع و پایدار برای حفاظت از دریاچه گل پل

خب، تا اینجا از مشکلات گفتیم. حالا وقتشه که آستین ها رو بالا بزنیم و ببینیم چطور می تونیم این گنجینه طبیعی رو نجات بدیم. باور کنید، راهکارهای حفاظت از دریاچه گل پل پیچیده نیستن، فقط یه کم عزم و اراده جمعی می خوان. بیاین با هم به چند تا از این راهکارها نگاه کنیم:

مدیریت هوشمندانه پسماند و مبارزه با آلودگی

این یکی دیگه واقعاً یه کار پایه ای و خیلی مهمه. بدون مدیریت درست زباله، تمام تلاش های دیگه هم بی فایده ست.

1. برنامه های جمع آوری و تفکیک زباله: تو روستاها و مناطق گردشگری اطراف دریاچه، باید یه سیستم جمع آوری زباله منظم و با امکان تفکیک از مبدأ راه بیفته. اینطوری هم زباله کمتری وارد طبیعت میشه، هم میشه از بازیافتشون استفاده کرد.
2. نصب تابلوهای هشداردهنده و آموزش: تو نقاط مختلف دریاچه و مسیرهای دسترسی، تابلوهای قشنگ و هشداردهنده نصب بشه که به مردم یادآوری کنه ردپا نگذارید و زباله نریزید. تازه، برنامه های آموزشی هم برای گردشگرا و مردم محلی برگزار کنیم تا بدونن چرا این کار انقدر مهمه.
3. بررسی و پیاده سازی سیستم های تصفیه فاضلاب: برای روستاهای اطراف دریاچه، باید فکر اساسی برای تصفیه فاضلاب بشه. شاید بشه با کمک دولت و سازمان های محیط زیست، یه سیستم تصفیه فاضلاب کوچک و متناسب با منطقه ایجاد کرد. اینطوری از ورود آلودگی های شیمیایی و میکروبی به دریاچه جلوگیری میشه و به پاکسازی دریاچه گل پل کمک می کنه.

حفاظت از تنوع زیستی و زیستگاه های ارزشمند

اگه خونه موجودات زنده رو حفظ کنیم، خودشون هم بهتر می تونن زندگی کنن و اکوسیستم پایدار می مونه.

• تعیین و اجرای دقیق حریم دریاچه و جنگل: باید مرزهای مشخصی برای حریم دریاچه و جنگل های اطراف تعیین بشه و هیچ کس اجازه ساخت و ساز یا تغییر کاربری تو این مناطق رو نداشته باشه. اینجا دیگه شوخی بردار نیست، باید قوانین سفت و سخت اجرا بشن.
• اجرای قوانین سختگیرانه علیه شکار و صید بی رویه: سازمان محیط زیست باید نظارتش رو بیشتر کنه و با هرگونه شکار و صید غیرمجاز، به شدت برخورد کنه. جریمه ها باید بازدارنده باشن و محیط بان ها حمایت بشن.
• پروژه های احیای پوشش گیاهی بومی: اگه بخشی از پوشش گیاهی دریاچه یا جنگل های اطراف از بین رفته، باید با کاشت درختان و گیاهان بومی، اونا رو احیا کنیم. اینطوری دوباره طبیعت جون می گیره.

توسعه اکوتوریسم و گردشگری مسئولانه

گردشگری می تونه هم دوست طبیعت باشه، هم دشمنش. اگه درست برنامه ریزی بشه، می تونه منبع درآمد خوبی برای مردم محلی باشه و حتی به حفاظت از محیط زیست دریاچه گل پل کمک کنه.

1. ایجاد زیرساخت های سبز و پایدار: مثلاً میشه مسیرهای پیاده روی مشخصی رو تو دل جنگل ایجاد کرد تا گردشگرا از مسیر خارج نشن و به طبیعت آسیب نزنن. ساخت سکوهای تماشای حیات وحش هم می تونه کمک کنه تا مردم از دور، بدون ایجاد مزاحمت، از پرنده ها و حیوانات لذت ببرن.
2. محدود کردن ظرفیت بازدید: تو بعضی از مناطق حساس اکولوژیکی، باید تعداد بازدیدکننده ها رو محدود کنیم تا فشار زیادی به طبیعت نیاد.
3. آموزش راهنمایان محلی: اگه چند تا از بچه های بومی رو آموزش بدیم که راهنمای گردشگری بشن و اصول گردشگری پایدار دریاچه گل پل رو به توریست ها یاد بدن، هم یه شغل براشون ایجاد میشه و هم آگاهی عمومی بیشتر میشه.

مشارکت مردمی و آموزش همگانی؛ رمز موفقیت

واقعاً تا مردم خودشون بخوان، هیچ کاری درست پیش نمیره. قلب هر پروژه محیط زیستی موفق، مشارکت مردمیه.

• تشکیل و حمایت از سازمان های مردم نهاد محلی (NGOs): باید از گروه های محیط زیستی محلی و انجمن های محیط زیستی قائمشهر حمایت کنیم. اونا بهترین کسانی هستن که می تونن تو منطقه فعالیت کنن و مردم رو پای کار بیارن.
• برگزاری کارگاه های آموزشی: کارگاه های آموزشی برای مدارس، جوامع محلی و گردشگرا برگزار کنیم. تو این کارگاه ها میشه درباره اهمیت دریاچه، روش های حفظ تنوع زیستی گل پل و چطور زباله نریزیم حرف زد.
• اجرای کمپین های آگاهی بخشی: از ظرفیت رسانه های محلی و شبکه های اجتماعی استفاده کنیم و کمپین های جذاب آگاهی بخشی راه بندازیم. مثلاً مسابقه عکاسی با موضوع زیبایی های گل پل یا من و دریاچه پاک.
• برنامه های داوطلبانه پاکسازی: هر از گاهی برنامه های پاکسازی دریاچه گل پل با مشارکت داوطلبان و مردم محلی برگزار کنیم. این کار نه تنها دریاچه رو تمیز می کنه، بلکه حس مسئولیت پذیری رو هم تو مردم تقویت می کنه.

نقش دولت و نهادهای ذی ربط؛ ضمانت پایداری

مردم هر چقدر هم تلاش کنن، بدون حمایت و قانون گذاری دولت، کار پیش نمیره. اینجا دیگه مسئولین باید وارد عمل بشن.

• تصویب و اجرای قوانین حمایتی قوی تر: باید قوانین سختگیرانه تری برای مناطق حفاظت شده و به خصوص دریاچه گل پل تصویب و اجرا بشه. قوانین حفاظت از دریاچه گل پل باید بازدارنده باشند.
• تأمین بودجه کافی: سازمان های مربوطه مثل محیط زیست و منابع طبیعی باید بودجه کافی برای پروژه های حفاظتی، تحقیقات و پایش دریاچه داشته باشن.
• پایش منظم کیفیت آب و تنوع زیستی: باید به طور منظم کیفیت آب دریاچه و وضعیت گونه های گیاهی و جانوری پایش بشه تا اگه مشکلی پیش اومد، زودتر بتونیم جلوی فاجعه رو بگیریم. این شامل مدیریت منابع آبی دریاچه گل پل هم میشه.
• همکاری بین بخشی: سازمان محیط زیست، منابع طبیعی، جهاد کشاورزی و گردشگری باید دست به دست هم بدن و با هم همکاری کنن. اینطوری دیگه کارها موازی انجام نمیشه و همه یه هدف مشترک دارن.

راهکارهای فنی و مهندسی خلاقانه

گاهی اوقات با کمک علم و تکنولوژی هم میشه کارهای بزرگی انجام داد.

• بررسی امکان احداث تالاب های مصنوعی: میشه تو مسیر ورودی آب های سطحی به دریاچه، تالاب های مصنوعی کوچیک ساخت. این تالاب ها مثل یه سیستم فیلتراسیون طبیعی عمل می کنن و آلودگی ها رو قبل از ورود به دریاچه جذب می کنن.
• پروژه های کنترل فرسایش خاک: تو نقاطی که فرسایش خاک زیاده، میشه با روش های مهندسی مثل ساخت تراس یا کاشت گیاهان مخصوص، از فرسایش جلوگیری کرد.

آینده دریاچه گل پل: چشم اندازها و امیدها

شاید فکر کنید این همه کار سخته و از دست ما برنمیاد. اما واقعیت اینه که حفاظت از دریاچه گل پل یک مسئولیت جمعی و یه سرمایه گذاری برای بچه ها و نوه های ماست. اگه ما امروز دست به کار بشیم و برای حفظ این زیبایی ها تلاش کنیم، مطمئن باشید که آینده ای روشن تر در انتظار این دریاچه خواهد بود.

تصور کنید سال ها بعد، نسل های بعدی ما با افتخار از دریاچه گل پل حرف بزنن و بگن که پدربزرگ ها و مادربزرگ هاشون چطور از این میراث طبیعی محافظت کردن. این حس مسئولیت پذیری و عشق به طبیعت می تونه یه نیروی محرک قوی برای همه ما باشه. هر کدوم از ما، چه یه گردشگر باشیم، چه یه ساکن محلی، چه یه مسئول دولتی، نقش خودمون رو داریم. حتی یه کار کوچیک مثل نریختن یه دونه زباله، می تونه یه قدم بزرگ باشه. پس بیایید با امید به آینده ای سبزتر، دست به دست هم بدیم و این نگین فیروزه ای قائمشهر رو برای همیشه حفظ کنیم.

نتیجه گیری

دریاچه گل پل، با همه زیبایی ها و شگفتی های طبیعی اش، حالا تو یه وضعیت حساس قرار گرفته. از آلودگی های فاضلاب و پلاستیک گرفته تا تخریب زیستگاه و اثرات تغییرات اقلیمی، همگی مثل سایه ای روی این اکوسیستم ارزشمند افتادن. اما همونطور که با هم دیدیم، راهکارهای عملی و مؤثری برای محیط زیست و حفاظت از دریاچه گل پل وجود داره. این راهکارها شامل مدیریت دقیق پسماند، محافظت از تنوع زیستی، ترویج گردشگری پایدار دریاچه گل پل، مشارکت فعال مردم و البته، حمایت و برنامه ریزی درست از طرف دولت میشه.

حفظ این دریاچه، فقط یه کار محیط زیستی نیست؛ یه تعهد اخلاقی به نسل های آینده و یه سرمایه گذاری برای پایداری و سلامت جامعه ماست. بیایید با هم، با آگاهی و مسئولیت پذیری، این گوهر درخشان طبیعت مازندران رو حفظ کنیم تا زیبایی ها و خدمات حیاتی اش برای همیشه پابرجا بمونه.