در دنیای پرشتاب امروز که ردپای انسان بر طبیعت هر روز پررنگ تر می شود یافتن راهی برای تعامل مسئولانه با محیط زیست بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. بوم گردی یا اکوتوریسم به عنوان رویکردی نوین در صنعت گردشگری پاسخی به این نیاز است. اما بوم گردی صرفاً یک اصطلاح مد روز نیست؛ بلکه فلسفه ای است که تلاش می کند تا ضمن فراهم آوردن تجربه ای لذت بخش برای گردشگران از منابع طبیعی و فرهنگی محافظت کرده و به بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی جوامع محلی کمک کند. پرسش اصلی اینجاست که بوم گردی چگونه این اهداف بلندپروازانه را محقق می سازد؟ چه مزایایی برای طبیعت جوامع محلی و گردشگران به ارمغان می آورد؟ و چرا باید در انتخاب سفر بعدی خود بوم گردی را در اولویت قرار دهیم؟ در این مقاله به بررسی دقیق مزایای بوم گردی می پردازیم و نشان می دهیم که چگونه این نوع گردشگری می تواند به سفری معنادار و تحول آفرین تبدیل شود.

مزایای بوم گردی یا اکوتوریسم چیست؟

بوم گردی یا اکوتوریسم چیست

بوم گردی یا اکوتوریسم نوعی از گردشگری است که بر پایه طبیعت بنا شده و هدف آن حفاظت از محیط زیست و بهبود زندگی جوامع محلی است. در این نوع گردشگری مسافران به مناطق طبیعی بکر و دست نخورده سفر می کنند و ضمن لذت بردن از زیبایی های طبیعت سعی می کنند تا کمترین اثر منفی را بر محیط زیست و فرهنگ مردم محلی داشته باشند. اکوتوریسم فراتر از یک سفر تفریحی ساده است؛ بلکه تعهدی است به حفظ سیاره زمین و حمایت از جوامعی که در هماهنگی با طبیعت زندگی می کنند. این رویکرد با ترویج آگاهی زیست محیطی و احترام به فرهنگ های بومی به دنبال ایجاد یک رابطه پایدار بین انسان و طبیعت است. در واقع بوم گردی تلاشی است برای ایجاد تعادل بین نیازهای گردشگران حفاظت از محیط زیست و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی جوامع محلی.

تعریف بوم گردی از نظر انجمن جهانی اکوتوریسم

انجمن جهانی اکوتوریسم (TIES) بوم گردی را به عنوان «سفری مسئولانه به مناطق طبیعی تعریف می کند که از محیط زیست محافظت می کند رفاه مردم محلی را بهبود می بخشد و شامل تفسیر و آموزش است». این تعریف بر چند نکته کلیدی تأکید دارد: نخست مسئولیت پذیری در قبال محیط زیست و جوامع محلی؛ دوم حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی؛ سوم بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی جوامع محلی؛ و چهارم ارائه آموزش و آگاهی بخشی به گردشگران. از دیدگاه TIES بوم گردی تنها یک فعالیت تفریحی نیست بلکه ابزاری قدرتمند برای توسعه پایدار است. این نوع گردشگری با ایجاد انگیزه برای حفاظت از محیط زیست و حمایت از جوامع محلی می تواند به حفظ تنوع زیستی کاهش فقر و ارتقای کیفیت زندگی کمک کند. به عبارت دیگر بوم گردی از نظر انجمن جهانی اکوتوریسم سفری است که هم برای گردشگر و هم برای میزبان سودمند است.

تاریخچه بوم گردی در ایران

تاریخچه بوم گردی در ایران به اواخر دهه ۱۳۷۰ و اوایل دهه ۱۳۸۰ باز می گردد. در این دوره با افزایش آگاهی نسبت به اهمیت حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار ایده بوم گردی در بین فعالان محیط زیست و گردشگری مطرح شد. یکی از نقاط عطف در این زمینه تأسیس اقامتگاه های بوم گردی در مناطق روستایی و طبیعی بود. این اقامتگاه ها با ارائه خدمات اقامتی و گردشگری به شیوه ای سازگار با محیط زیست و فرهنگ محلی نقش مهمی در ترویج بوم گردی ایفا کردند. به تدریج با افزایش تعداد اقامتگاه های بوم گردی و توسعه زیرساخت های گردشگری بوم گردی به عنوان یک شاخه مهم از صنعت گردشگری در ایران شناخته شد. امروزه ایران با داشتن جاذبه های طبیعی و فرهنگی متنوع پتانسیل بالایی برای توسعه بوم گردی دارد. با این حال برای تحقق این پتانسیل نیاز به برنامه ریزی دقیق آموزش نیروی انسانی متخصص و حمایت از جوامع محلی است.

بومگرد کیست

بومگرد یا اکوتوریست فردی است که با هدف بازدید از مناطق طبیعی و آشنایی با فرهنگ جوامع محلی به سفر می رود و در عین حال تلاش می کند تا کمترین اثر منفی را بر محیط زیست و زندگی مردم محلی داشته باشد. بومگرد فردی مسئولیت پذیر است که به ارزش های زیست محیطی و فرهنگی احترام می گذارد و در فعالیت های خود از اصول توسعه پایدار پیروی می کند. او سعی می کند تا با خرید محصولات محلی استفاده از خدمات ارائه شده توسط جوامع محلی و مشارکت در پروژه های حفاظت از محیط زیست به بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی این جوامع کمک کند. بومگرد تنها یک گردشگر نیست؛ بلکه یک سفیر فرهنگی و زیست محیطی است که با رفتار و انتخاب های خود می تواند نقش مهمی در ترویج بوم گردی و حفاظت از منابع طبیعی ایفا کند. به عبارت دیگر بومگرد فردی است که با آگاهی و مسئولیت پذیری به سفری معنادار و تحول آفرین می رود.

مزایای بوم گردی

بوم گردی به عنوان یک رویکرد نوین در صنعت گردشگری مزایای متعددی برای محیط زیست جوامع محلی و گردشگران به ارمغان می آورد. این مزایا شامل حفاظت از طبیعت ایجاد فرصت های مالی آموزش و افزایش آگاهی فراهم کردن درآمد پایدار برای جوامع محلی ایجاد دوستی بین فرهنگ ها و جوامع و کمک به توسعه پایدار است. در ادامه به بررسی دقیق هر یک از این مزایا می پردازیم.

حفاظت از طبیعت در بومگردی

یکی از مهم ترین مزایای بوم گردی حفاظت از طبیعت و تنوع زیستی است. بوم گردی با ایجاد انگیزه برای حفاظت از مناطق طبیعی بکر و دست نخورده می تواند نقش مهمی در حفظ گونه های گیاهی و جانوری در معرض خطر انقراض ایفا کند. درآمدهای حاصل از بوم گردی می تواند برای تأمین مالی پروژه های حفاظت از محیط زیست مانند احیای زیستگاه ها مبارزه با شکار غیرقانونی و پایش کیفیت آب و هوا مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این بوم گردی با ترویج آگاهی زیست محیطی در بین گردشگران و جوامع محلی می تواند به تغییر رفتار و نگرش افراد نسبت به محیط زیست کمک کند. به عبارت دیگر بوم گردی نه تنها از طبیعت محافظت می کند بلکه به ایجاد یک فرهنگ حفاظت از محیط زیست نیز کمک می کند.

ایجاد فرصت های مالی

بوم گردی با ایجاد فرصت های شغلی و درآمدی برای جوامع محلی می تواند نقش مهمی در کاهش فقر و بهبود وضعیت اقتصادی این جوامع ایفا کند. اقامتگاه های بوم گردی رستوران های محلی راهنمایان گردشگری و تولیدکنندگان صنایع دستی همگی از جمله کسب و کارهایی هستند که می توانند از طریق بوم گردی ایجاد شوند. این کسب و کارها علاوه بر ایجاد درآمد می توانند به حفظ فرهنگ و سنت های محلی نیز کمک کنند. بوم گردی با ترویج استفاده از محصولات و خدمات محلی می تواند به تقویت اقتصاد محلی و ایجاد یک زنجیره ارزش پایدار کمک کند. به عبارت دیگر بوم گردی نه تنها فرصت های مالی ایجاد می کند بلکه به توسعه اقتصاد محلی و حفظ فرهنگ بومی نیز کمک می کند.

آموزش و افزایش آگاهی

بوم گردی با ارائه فرصت های آموزشی و آگاهی بخشی به گردشگران و جوامع محلی می تواند نقش مهمی در ارتقای دانش و درک افراد نسبت به محیط زیست و فرهنگ های مختلف ایفا کند. گردشگران در طول سفر خود می توانند با مسائل زیست محیطی و فرهنگی مختلف آشنا شوند و از نزدیک با چالش ها و فرصت های موجود در مناطق مختلف جهان آشنا شوند. جوامع محلی نیز می توانند از طریق بوم گردی دانش و مهارت های خود را در زمینه گردشگری و حفاظت از محیط زیست ارتقا دهند. بوم گردی با ترویج تبادل فرهنگی و دانش می تواند به ایجاد یک جامعه جهانی آگاه و مسئولیت پذیر کمک کند. به عبارت دیگر بوم گردی نه تنها دانش و آگاهی را افزایش می دهد بلکه به ایجاد یک فرهنگ یادگیری و تبادل فرهنگی نیز کمک می کند.

فراهم کردن درآمد پایدار برای جوامع محلی

یکی از جنبه های حیاتی بوم گردی ایجاد یک منبع درآمد پایدار برای جوامع محلی است. این درآمد می تواند از طریق ارائه خدمات به گردشگران مانند اقامت غذا تورهای محلی و فروش صنایع دستی تأمین شود. نکته مهم این است که این درآمد باید به طور عادلانه در بین اعضای جامعه توزیع شود و به توسعه زیرساخت های محلی آموزش و بهداشت اختصاص یابد. با ایجاد یک منبع درآمد پایدار جوامع محلی می توانند از وابستگی به فعالیت های مخرب محیط زیست مانند جنگل زدایی و شکار غیرقانونی رهایی یابند و به جای آن به حفاظت از منابع طبیعی خود ترغیب شوند. به عبارت دیگر بوم گردی نه تنها درآمد ایجاد می کند بلکه به ایجاد یک اقتصاد پایدار و متنوع در جوامع محلی نیز کمک می کند.

ایجاد دوستی بین فرهنگ ها و جوامع

بوم گردی فرصتی بی نظیر برای ایجاد ارتباط و دوستی بین فرهنگ ها و جوامع مختلف فراهم می کند. گردشگران با سفر به مناطق دورافتاده و تعامل با مردم محلی می توانند با فرهنگ آداب و رسوم و سبک زندگی آن ها آشنا شوند. این تعاملات می تواند به شکستن کلیشه ها و پیش داوری ها افزایش درک متقابل و احترام به تفاوت ها منجر شود. از سوی دیگر جوامع محلی نیز می توانند از طریق تعامل با گردشگران با فرهنگ ها و دیدگاه های جدید آشنا شوند و درک بهتری از جهان پیدا کنند. بوم گردی می تواند به عنوان پلی بین فرهنگ ها عمل کرده و به ایجاد یک جامعه جهانی صلح آمیزتر و متحدتر کمک کند. به عبارت دیگر بوم گردی نه تنها گردشگران و جوامع محلی را به هم نزدیک می کند بلکه به ایجاد یک جهان صلح آمیزتر و متحدتر نیز کمک می کند.

کمک به توسعه پایدار

بوم گردی با در نظر گرفتن ابعاد اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی می تواند نقش مهمی در توسعه پایدار ایفا کند. این نوع گردشگری با ایجاد فرصت های شغلی و درآمدی برای جوامع محلی به بهبود وضعیت اقتصادی این جوامع کمک می کند. همچنین با ترویج احترام به فرهنگ های بومی و مشارکت جوامع محلی در تصمیم گیری ها به توسعه اجتماعی این جوامع کمک می کند. از سوی دیگر با حفاظت از منابع طبیعی و کاهش اثرات منفی گردشگری بر محیط زیست به توسعه زیست محیطی نیز کمک می کند. بوم گردی با ایجاد یک تعادل بین این سه بعد می تواند به توسعه ای پایدار و متوازن منجر شود که هم نیازهای نسل فعلی را برآورده می کند و هم توانایی نسل های آینده را برای برآورده کردن نیازهای خود حفظ می کند. به عبارت دیگر بوم گردی نه تنها توسعه را ترویج می کند بلکه به توسعه ای پایدار و متوازن نیز کمک می کند.

انواع بوم گردی

بوم گردی با توجه به نوع فعالیت ها و محیط های مورد بازدید انواع مختلفی دارد که هر کدام تجربه ای منحصر به فرد را برای گردشگران فراهم می کنند. برخی از مهم ترین انواع بوم گردی عبارتند از: بوم گردی اقلیمی بوم گردی کوهستانی بوم گردی روستایی بوم گردی ساحلی بوم گردی جنگلی و بوم گردی چشمه های آب گرم و آب معدنی. در ادامه به بررسی هر یک از این انواع می پردازیم.

بوم گردی اقلیمی

بوم گردی اقلیمی نوعی از بوم گردی است که بر اساس شرایط آب و هوایی مناطق مختلف برنامه ریزی می شود. در این نوع گردشگری گردشگران با توجه به علاقه خود به آب و هوای خاص به مناطق با آب و هوای مشابه سفر می کنند. برای مثال برخی از گردشگران علاقه دارند در فصل زمستان به مناطق گرمسیری سفر کنند و از آفتاب و سواحل زیبا لذت ببرند در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند در فصل تابستان به مناطق کوهستانی و خنک سفر کنند و از طبیعت بکر و هوای تازه لذت ببرند. بوم گردی اقلیمی با توجه به تنوع آب و هوایی در سراسر جهان فرصت های متنوعی را برای گردشگران فراهم می کند تا تجربه ای منحصر به فرد و متناسب با سلیقه خود داشته باشند.

بوم گردی کوهستانی

بوم گردی کوهستانی نوعی از بوم گردی است که در مناطق کوهستانی و مرتفع انجام می شود. این نوع گردشگری فرصتی برای گردشگران فراهم می کند تا از طبیعت بکر و زیبای کوهستان ها لذت ببرند با فرهنگ و زندگی مردم محلی آشنا شوند و فعالیت های ورزشی و ماجراجویانه مانند کوهنوردی پیاده روی صخره نوردی و اسکی را تجربه کنند. بوم گردی کوهستانی نیازمند آمادگی جسمانی و تجهیزات مناسب است و گردشگران باید به اصول ایمنی و حفاظت از محیط زیست در کوهستان ها توجه داشته باشند. این نوع گردشگری با ایجاد فرصت های شغلی و درآمدی برای جوامع محلی می تواند نقش مهمی در توسعه پایدار مناطق کوهستانی ایفا کند.

بوم گردی روستایی

بوم گردی روستایی نوعی از بوم گردی است که در مناطق روستایی و با هدف آشنایی با زندگی فرهنگ و سنت های مردم محلی انجام می شود. در این نوع گردشگری گردشگران در اقامتگاه های بوم گردی اقامت می کنند از غذاهای محلی می خورند در فعالیت های روزمره روستاییان مانند کشاورزی دامپروری و صنایع دستی شرکت می کنند و از جاذبه های طبیعی و تاریخی روستاها دیدن می کنند. بوم گردی روستایی فرصتی برای گردشگران فراهم می کند تا از زندگی شهری دور شوند با طبیعت ارتباط برقرار کنند و تجربه ای اصیل و متفاوت داشته باشند. این نوع گردشگری با ایجاد فرصت های شغلی و درآمدی برای روستاییان می تواند نقش مهمی در حفظ و احیای روستاها و جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها ایفا کند.

بوم گردی ساحلی

بوم گردی ساحلی نوعی از بوم گردی است که در مناطق ساحلی و با هدف حفاظت از محیط زیست دریایی و ساحلی انجام می شود. در این نوع گردشگری گردشگران از سواحل زیبا تالاب ها جنگل های حرا و دیگر اکوسیستم های ساحلی دیدن می کنند در فعالیت های حفاظت از محیط زیست مانند جمع آوری زباله ها و کاشت درختان حرا شرکت می کنند و با زندگی دریایی و فرهنگ مردم ساحلی آشنا می شوند. بوم گردی ساحلی فرصتی برای گردشگران فراهم می کند تا از زیبایی های سواحل لذت ببرند و در عین حال به حفظ و نگهداری این اکوسیستم های ارزشمند کمک کنند. این نوع گردشگری با ایجاد فرصت های شغلی و درآمدی برای جوامع محلی ساحلی می تواند نقش مهمی در توسعه پایدار مناطق ساحلی ایفا کند.

بوم گردی جنگلی

بوم گردی جنگلی نوعی از بوم گردی است که در مناطق جنگلی و با هدف حفاظت از جنگل ها و تنوع زیستی آن ها انجام می شود. در این نوع گردشگری گردشگران از جنگل های انبوه آبشارها رودخانه ها و دیگر جاذبه های طبیعی جنگل ها دیدن می کنند در فعالیت های حفاظت از جنگل مانند کاشت درختان و پاکسازی جنگل شرکت می کنند و با زندگی گیاهان و جانوران جنگلی آشنا می شوند. بوم گردی جنگلی فرصتی برای گردشگران فراهم می کند تا از زیبایی های جنگل ها لذت ببرند و در عین حال به حفظ و نگهداری این اکوسیستم های ارزشمند کمک کنند. این نوع گردشگری با ایجاد فرصت های شغلی و درآمدی برای جوامع محلی جنگلی می تواند نقش مهمی در توسعه پایدار مناطق جنگلی ایفا کند.

بوم گردی چشمه های آب گرم و آب معدنی

بوم گردی چشمه های آب گرم و آب معدنی نوعی از گردشگری است که بر پایه خواص درمانی و تفریحی این چشمه ها استوار است. گردشگران در این نوع سفر ضمن بهره مندی از خواص آب های معدنی برای درمان بیماری های مختلف از طبیعت زیبای اطراف چشمه ها نیز لذت می برند. این نوع بوم گردی فرصتی برای توسعه اقتصادی جوامع محلی حفاظت از منابع آب و ارتقای آگاهی گردشگران در مورد اهمیت آب های معدنی فراهم می کند. با این حال مدیریت صحیح و پایدار این منابع برای جلوگیری از آسیب های زیست محیطی و حفظ منافع جوامع محلی ضروری است.

اقامتگاه بوم گردی چیست

اقامتگاه بوم گردی نوعی از اقامتگاه است که با هدف ارائه خدمات اقامتی به گردشگران در مناطق طبیعی و روستایی با رعایت اصول زیست محیطی و فرهنگی فعالیت می کند. این اقامتگاه ها معمولاً توسط جوامع محلی اداره می شوند و از مصالح بومی و سنتی در ساخت آن ها استفاده می شود. هدف از ایجاد اقامتگاه های بوم گردی ارائه تجربه ای اصیل و متفاوت به گردشگران حمایت از اقتصاد محلی و حفاظت از محیط زیست است. این اقامتگاه ها فرصتی برای گردشگران فراهم می کنند تا با زندگی فرهنگ و سنت های مردم محلی آشنا شوند و از غذاهای محلی و فعالیت های تفریحی سنتی لذت ببرند. همچنین این اقامتگاه ها با ایجاد فرصت های شغلی و درآمدی برای جوامع محلی می توانند نقش مهمی در توسعه پایدار مناطق روستایی ایفا کنند.

ویژگی ها و معیارهای اصلی اقامتگاه بومگردی

اقامتگاه های بوم گردی دارای ویژگی ها و معیارهای خاصی هستند که آن ها را از سایر انواع اقامتگاه ها متمایز می کند. برخی از این ویژگی ها و معیارها عبارتند از: استفاده از مصالح بومی و سنتی در ساخت و ساز طراحی متناسب با معماری محلی استفاده از انرژی های تجدیدپذیر مدیریت پسماند صرفه جویی در مصرف آب ارائه غذاهای محلی و ارگانیک مشارکت جوامع محلی در مدیریت و بهره برداری ارائه خدمات گردشگری مبتنی بر فرهنگ و طبیعت محلی و آموزش و آگاهی بخشی به گردشگران در مورد مسائل زیست محیطی و فرهنگی. اقامتگاه های بوم گردی با رعایت این ویژگی ها و معیارها می توانند نقش مهمی در توسعه پایدار مناطق روستایی و حفاظت از محیط زیست ایفا کنند.

تفاوت بوم گردی و گردشگری

بوم گردی و گردشگری دو مفهوم مرتبط اما متفاوت هستند. گردشگری به طور کلی به معنای سفر به مناطق مختلف با هدف تفریح استراحت بازدید از جاذبه های گردشگری و غیره است. در حالی که بوم گردی نوعی خاص از گردشگری است که بر پایه طبیعت و فرهنگ محلی بنا شده و هدف آن حفاظت از محیط زیست و بهبود زندگی جوامع محلی است. تفاوت های اصلی بین بوم گردی و گردشگری عبارتند از: هدف (حفاظت از محیط زیست در مقابل تفریح صرف) اثرات (حداقل اثرات منفی بر محیط زیست در مقابل اثرات منفی احتمالی) مشارکت (مشارکت جوامع محلی در مقابل عدم مشارکت یا مشارکت محدود) و آگاهی (افزایش آگاهی زیست محیطی در مقابل عدم توجه یا توجه محدود). بوم گردی رویکردی مسئولانه تر و پایدارتر نسبت به گردشگری است که به دنبال ایجاد تعادل بین نیازهای گردشگران حفاظت از محیط زیست و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی جوامع محلی است.

اصول بومگردی

بوم گردی بر پایه اصولی استوار است که هدف آن ایجاد یک رابطه پایدار و سودمند بین گردشگران جوامع محلی و محیط زیست است. برخی از مهم ترین این اصول عبارتند از: به حداقل رساندن اثرات منفی بر محیط زیست احترام به فرهنگ و سنت های محلی حمایت از اقتصاد محلی مشارکت جوامع محلی در تصمیم گیری ها ارائه آموزش و آگاهی بخشی به گردشگران و جوامع محلی و ایجاد فرصت های شغلی و درآمدی برای جوامع محلی. با رعایت این اصول بوم گردی می تواند به توسعه پایدار مناطق طبیعی و روستایی کمک کرده و تجربه ای ارزشمند و معنادار را برای گردشگران فراهم کند.

بومگردی شامل چه فعالیت هایی می شود

بوم گردی شامل طیف گسترده ای از فعالیت ها است که هدف آن ها آشنایی با طبیعت و فرهنگ محلی حفاظت از محیط زیست و حمایت از اقتصاد محلی است. برخی از این فعالیت ها عبارتند از: پیاده روی و کوهنوردی در طبیعت بازدید از جاذبه های طبیعی مانند آبشارها دریاچه ها و جنگل ها بازدید از جاذبه های فرهنگی مانند موزه ها بناهای تاریخی و روستاهای سنتی شرکت در فعالیت های سنتی مانند کشاورزی دامپروری و صنایع دستی اقامت در اقامتگاه های بوم گردی خوردن غذاهای محلی شرکت در جشن ها و مراسم محلی و شرکت در پروژه های حفاظت از محیط زیست مانند کاشت درختان و پاکسازی مناطق طبیعی. بوم گردی فرصتی برای گردشگران فراهم می کند تا از زندگی روزمره دور شوند با طبیعت ارتباط برقرار کنند با فرهنگ های مختلف آشنا شوند و تجربه ای اصیل و متفاوت داشته باشند.

معایب بوم گردی چیست؟

اگرچه بوم گردی مزایای بسیاری دارد اما در صورت عدم مدیریت صحیح می تواند معایبی نیز داشته باشد. از جمله این معایب می توان به تخریب محیط زیست در اثر افزایش حجم گردشگران تغییر فرهنگ و سنت های محلی و افزایش قیمت کالاها و خدمات برای مردم محلی اشاره کرد.

چرا بوم گردی؟

بوم گردی به شما این امکان را می دهد که ضمن لذت بردن از سفر به حفاظت از محیط زیست و بهبود زندگی جوامع محلی کمک کنید. این نوع گردشگری تجربه ای معنادار و ارزشمند را برای شما فراهم می کند.

مقاصد محبوب اکوتوریسم در جهان کدام اند؟

برخی از مقاصد محبوب اکوتوریسم در جهان عبارتند از کاستاریکا کنیا تایلند اکوادور و نپال. این کشورها دارای جاذبه های طبیعی و فرهنگی متنوعی هستند و تلاش های زیادی برای توسعه بوم گردی پایدار انجام داده اند.

آیا اکوتوریسم در ایران نیز وجود دارد؟

بله ایران با داشتن جاذبه های طبیعی و فرهنگی فراوان پتانسیل بالایی برای توسعه اکوتوریسم دارد. اقامتگاه های بوم گردی متعددی در سراسر کشور وجود دارند که خدمات گردشگری پایدار ارائه می دهند.

اکوتوریسم چه اهدافی را دنبال می کند؟

اکوتوریسم اهدافی مانند حفاظت از محیط زیست بهبود زندگی جوامع محلی افزایش آگاهی زیست محیطی و ارائه تجربه ای معنادار به گردشگران را دنبال می کند.