میدان شهرت در ایران – خبرگزاری ایکسل

آسابرگر در مقدمه کتاب «میدان شهرت در ایران» می نویسد: این کتاب به جنبه هایی از این صنعت نو پدید در ایران اشاره می کند که تا کنون دیده نشده اند.

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری ایکسل، کتاب «میدان شهرت در ایران» اثر پژوهشی احسان شاه قاسمی (عضو هیات علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران) است. این پژوهش به بررسی نقش سلبریتی ها در جامعه ایران می پردازد و به جنبه هایی از این صنعت نوپدید در کشورمان اشاره دارد که تاکنون دیده نشده است. 

 این کتاب با مقدمه آرتور آسابرگر که یکی از بزرگ ترین استادان و پژوهشگران زنده علم ارتباطات در دنیا است، از سوی انتشارات پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شده است. کتاب «میدان شهرت در ایران» در شانزدهمین جشنواره بین المللی پژوهش فرهنگی در محور رسانه و ارتباطات به عنوان اثر برگزیده معرفی شد.

 سه فصل اول کتاب به توضیح تاریخچه شهرت در ایران، شالوده های شهرت، نقش صنعت شهرت در سلبریتی سازی و… اختصاص دارد.

در سه فصل دوم، به مسایلی همچون فمنیسم شهرت، نیکوکاری سلبریتی ها و شهرت و دین پرداخته شده است.

 در فصل ششم نشان داده می شود صنعت شهرت چگونه از عناصر دینی برای سلبریتی سازی استفاده می کند و چگونه مخاطبان و کاربران به مسیری کشانده می شوند که احساس کنند با سلبریتی ها روابط صمیمانه شخصی و دوسویه دارند.

در فصل هفتم، نویسنده به مساله مصرف گرایی و رابطه آن با شهرت پرداخته و نشان می دهد چگونه سلبریتی ها به صورت آشکار و نهان، مصرف گرایی را تبلیغ می کنند و چگونه این کار آنها در تضاد با ادعا های زیست محیطی آنها قرار می گیرد.

فصل هشتم این کتاب به توصیه هایی برای مدیریت فرهنگ شهرت اختصاص یافته است. این کتاب تلاش دارد به این سوالات پاسخ گوید:

فرهنگ شهرت از کجا پیدا شد و در ایران چه روندی را طی کرده است؟ رابطه شهرت و پول چیست؟ فضای مجازی چه کمکی به سلبریتی ها کرده است؟ چرا نیکوکاری سلبریتی ها زیانبار است؟ شهرت چه ارتباطی با فمنیسم پیدا می کند؟

آسابرگر در مقدمه کتاب «میدان شهرت در ایران» می نویسد: این کتاب به جنبه هایی از این صنعت نو پدید در ایران اشاره می کند که تا کنون دیده نشده اند. مطالب این کتاب کمک می کند که حتی مخاطب غیرایرانی هـم به جنبه هایـی از شهرت در کشور خودش آگاه شود کـه تا کنون در پیش چشم او بوده و نمی دیده است، و شاید این را بتوان مهم ترین امتیاز کتاب دانست.

شاه قاسمی، نویسنده کتاب می گوید از حدود ده سال پیش که مطالعه روی شهرت را آغاز کرده است، هر روز افراد بیشتری متوجه شده اند مساله شهرت مسیله ای مهم در فرهنگ ماست. اوایل کار، حتی جامعه شناسان بسیاری به او می گفتند مساله شهرت در ایران چندان مهم نیست که ارزش پژوهش های گسترده و ژرف را داشته باشد. رسانه های رسمی و غیررسمی ایران چندان مساله شهرت را جدی نمی گرفتند و دانشجویان علوم انسانی کمتر این حوزه را حوزه مهمی برای انجام پژوهش و نگارش پایان نامه و رساله می دانستند. امروز که میلیون ها نوجوان ایرانی عملا برای سلبریتی های داخلی و خارجی بردگی می کنند، پژوهش های بسیار بیشتر و بهتری در این حوزه انجام می شود.

بریده ای از کتاب «میدان شهرت در ایران» که گوشه ای از این ابعاد ناپیدا را ملموس تر بیان می کند به این شرح است:

«سلبریتی های ایرانی معمولاً از اصطلاح «خراب شده» در توصیف کشورشان استفاده می کنند انگار این کشور ویرانه ای است که لیاقت آنها را ندارد و آنها با بازگشت به این کشور یا ماندن در آن باید بر سرش منت بگذارند. هر وقت چنین اظهار نظر هایی را می شنوم سه نکته به ذهنم می رسد، نخست باید از دوگانه حکومت ملت پرهیز کرد حکومت هم بخشی از ملت است و برعکس. نمی توان تصور کرد نیرویی اسرارامیز تعدادی غیرایرانی را از کشوری دیگر آورده است تا در جایگاه های موثر حکومتی قرار بگیرند و ایران را خراب کنند. دوم سلبریتی ها هرگز نمی گویند که این خراب شده باعث بالیدن و موفقیت آنها شده است. سوم و از همه مهم تر، سلبریتی ها هرگز توضیح نمی دهند که اگر ایران شایستگی آنها را ندارد چرا حاضر نیستند در جایی کار کنند که شایستگی آنها را دارد.»                     

احسان شاه قاسمی در سال 1357 در شهرستان رستم به دنیا آمد. کودکی را در نورآباد ممسنی، شیراز و تهران گذراند. در سال 1381 با مدرک کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد و بعد از گذراندن دوره سربازی، در سال 1384 وارد دوره کارشناسی ارشد ارتباطات در دانشگاه تهران شد و تحصیلات خود را تا سطح دکتری در این دانشگاه ادامه داد. شاه قاسمی از سال 1394 به عنوان عضو هیات علمی در گروه ارتباطات دانشگاه تهران مشغول کارشد.

وی در دو دهه گذشته بیش از پنجاه کتاب را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و دست کم چهار کتاب را به زبان های فارسی و انگلیسی منتشر نموده است. مقاله های او در مجلات مهم منتشر شده است. از سال 1399 شاه قاسمی برای اولین بار درس مطالعات شهرت و هواداران را در ایران ارایه کرد. او پیش از آن یک دهه را صرف مطالعه و تحقیق درباره شهرت و رابطه آن با رسانه ها کرده بود. در سال 1402 پژوهش های او در قالب کتابی به نام «میدان شهرت در ایران» به وسیله پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شد و به عنوان مهم ترین منبع تدریس مطالعات شهرت در اختیار دانشگاه های مختلف قرار گرفت.