ایران، آینده و جوانان – ایکسل

به گزارش ایکسل محمدعلی نویدی در سرمقاله ابتکار نوشت:

وقتی از ایران سخن می گوییم یا از مفهوم و معنای آن پرسش می کنیم در واقع تنها از کجایی و کدامین سرزمین سؤال نمی کنیم البته دانستن و فهم نقشه « کجایی و کدامینِ » اقلیم ها سرزمین ها کشورها و ممالک لازم و نیاز اهل دانش و آگاهی است لیکن برخی از سرزمین ها و اقلیم ها تنها با نقشه و « plan » شناخته نمی شوند و به عبارت بهتر دقیق اندیشیده نمی گردند. می دانیم تا چیزی و موضوعی به اندیشه ناید قابل تعریف و تفسیر نخواهد بود؛ زیرا اشراف به حدود و ثغور و افق چیزی مقدم بر تعریف و توصیف و تحلیل آن است. سؤال ایران کجاست؟ با پرسش ایران چیست؟ فرق ماهوی دارد. دانستن کجائی و مکان یک چیز بسیار سهل تر از فهم چیستی و ماهیت آن چیز است. ایران دارای جسم و روح است؛ جسم و جسد ایران همان خاک و مرز و فلات و اقلیم ایران است. اگرچه خاک ها و سرزمین های مرغوب و مناسب داریم و خاک ها و سرزمین های نامناسب و شوره بوم داریم. مثل خاک اروپا و آمریکا و خاک آفریقا و بیابان های اعراب و کویر مرکزی ایران.
بنابراین جسم و جسد ایران همان خاک و پوشش سرزمینی ایران است. این خاک و پوشش فی نفسه و بالذات ارجحیت و برتریِ خاصی به خاک ها و سرزمین های دیگری ندارد. برتری و امتیاز ایران در نسبت با اهالی و ساکنان و شهروندان آن قابل تبیین و تعلیل می باشد. یعنی شرف و شرافت ایران به ایرانیان است. «شرفُ المکانِ بالمکین». لذا روح و جان ایران به فرهنگ و تمدن و نسل های ایرانی است. در قامت ِ تاریخ و فرهنگ ملل سرزمین و کشوری ممتاز و برجسته است که دارای فرهنگ اصیل و تمدن پویا باشد. یعنی سرزمین و خاک لا طائل و بیهوده و بی اثر نباشد. خاک و خون ایران از آن حیث که با جان و خِرد ایرانی آمیخته است شرافت و برتری دارد.
آینده « Future » ایران چگونه تکون و تکامل می یابد؟ آینده از جنس ِ امکان است و امکان از گونه که خَلق و خردورزی تدبیر و ساختن می باشد. آینده انعکاس و اثر دیروز و امروز است.
این جهان کوه است و فعل ما ندا
سوی ما آید نداها را صدا.
فعل تو کان زاید از جان و تنت
همچو فرزندی بگیرد دامنت. ( مولانا)
آینده ایران را نسل های دیروز امروز و آینده می سازند؛ بر این اساس هیچ نسلی نسبت به نسل قَبل یا بعد برتری ندارد. امّا این نسل ها یک صفت و ویژگی بارز مشترک دارند و آن مسئولیت ذاتی و ایرانی بودن است. این مسوولیت موتور مُحرّک و پیشران پیشرفت ایران می باشد. نسل « x y z » همگی در ساختن ایران فردا سهیم هستند. نسل زِد بسیار مهم است چراکه سازندگان آینده ایران هستند. پرسش اینست که نسل گذشته چگونه قانونگذاری و سیاست مداری کند تا زمینه و مسیر ایران آینده بهتر ساخته شود؟ اگر سیاست ها و برنامه ها و اقدامات نسل گذشته و مسن معطوف به آینده نباشد در حق نسل زِد ظلم شده است. گویی بار مسئولیت نسل گذشته به نسل آینده محول گشته است و این بی دلیل و غیرمنطقی است. یعنی قاعده این است که هر نسلی معطوف به آینده بیاندیشند و بکوشند. جوانان این مرز و بوم انتظار دارند بزرگسالان و پیران و حاکمان آینده و سرنوشت فرزندان کشور و خاک ایران عزیز را بر منافع و دوره ی خود مقدم دارند و فضا و زمینه آینده را برای خردمندی و فرهمندی جوانان مهیا سازند و توسعه و پیشرفت ایران را اصیل ترین دغدغه خود دانند. ایران بزرگ و با فرهنگ فرقی بین نسل پیشین و پسین نمی گذارد بلکه نسلی که در شرف و برتری و بزرگی و سربلندی و تمدن و راحتی ایرانیان نیک بیاندیشد و بدرستی بکوشد برای تاریخ آینده و جوانان ارجح و قابل ستایش است. درون مایه و محتوای ایران همانا با رشد بالندگی فرهنگ و تمدن و علم و دانش و حکمت ربط دارد.

پایان خبر ایکسل