مدارک لازم برای دریافت ویزای ترانزیت چه هستند؟

ویزای ترانزیت برای سفرهای هوایی غیرمستقیم و توقف در کشوری بین مبدأ و مقصد لازمه. مدارک مورد نیاز برای گرفتن این ویزا شامل پاسپورت معتبر، فرم درخواست، عکس، بلیط پرواز به مقصد نهایی و ویزای مقصد (اگه لازم باشه) می شه. این مقاله بهتون کمک می کنه تا با خیال راحت همه چیز رو آماده کنید و سفرتون رو بدون دردسر شروع کنید.

تصور کنید قصد یه سفر طولانی با هواپیما رو دارید و قراره پروازتون توی یه کشور دیگه توقف داشته باشه. ممکنه این توقف فقط چند ساعت باشه و حتی از فرودگاه هم خارج نشید، اما بازم ممکنه لازم باشه برای همین توقف کوتاه، ویزای ترانزیت بگیرید. خیلی از ایرانی ها وقتی با پروازهای اتصالی به کشورهای دیگه سفر می کنن، با این چالش روبرو می شن که آیا برای کشور واسطه ویزای ترانزیت لازمه یا نه. اینجاست که حسابی کلافه می شن و دنبال یه راهنمای کامل و جامع می گردن.

توی این راهنمای کامل، قراره همه چیز رو درباره ویزای ترانزیت، به خصوص مدارک لازم برای دریافتش، از سیر تا پیاز بهتون بگیم. سعی می کنیم با یه زبان ساده و خودمونی، تمام ابهاماتی که ممکنه داشته باشید رو برطرف کنیم تا بتونید با خیال راحت برای سفرتون برنامه ریزی کنید. از انواع ویزای ترانزیت گرفته تا مدارک عمومی و بعد هم جزئیات و شرایط خاص هر کشور مهمی که ایرانی ها معمولا توش توقف می کنن، همه رو پوشش می دیم. پس با ما همراه باشید تا دیگه هیچ وقت نگران ویزای ترانزیت نباشید.

ویزای ترانزیت دقیقاً چی هست؟ (چرا بهش احتیاج داریم؟)

شاید براتون سوال پیش بیاد که اصلاً ویزای ترانزیت چیه و چرا باید بگیریمش؟ خیلی ساده بخوام بگم، ویزای ترانزیت یه جور مجوز موقته که بهتون اجازه می ده وقتی با یه پرواز غیرمستقیم سفر می کنید، توی فرودگاه یه کشور دیگه (که نه مبداتونه و نه مقصد نهایی) توقف کنید. این توقف می تونه فقط چند ساعت باشه یا حتی چند روز. هدف اصلی این ویزا هم اینه که کشور واسطه مطمئن بشه شما قصد ندارید اونجا پناهنده بشید یا به صورت غیرقانونی وارد خاکشون بشید. در واقع، یه جور کنترل امنیتیه.

اهمیت این ویزا تو سفرهای طولانی با پروازهای اتصالی واقعاً زیاده. اگه کشور واسطه به ویزای ترانزیت نیاز داشته باشه و شما نداشته باشید، ایرلاین اصلاً بهتون اجازه سوار شدن به هواپیما رو نمی ده و تمام برنامه ریزی ها و هزینه هاتون به باد می ره. پس حتماً قبل از هر سفری که توقف داره، وضعیت ویزای ترانزیت کشور مورد نظرتون رو چک کنید.

ویزای ترانزیت با ویزای توریستی یا کاری فرق می کنه. ویزای توریستی بهتون اجازه می ده وارد کشور بشید، توی شهر بگردید و از جاذبه هاش دیدن کنید. اما ویزای ترانزیت، فقط برای عبور موقته. معمولاً بهتون اجازه نمی ده از فرودگاه خارج بشید یا اگر هم اجازه بده، برای مدت خیلی کوتاهی هست و حق کار کردن ندارید. پس حواستون باشه که این ویزا رو با ویزاهای دیگه اشتباه نگیرید.

انواع ویزای ترانزیت هوایی (فرقشون چیه؟)

ویزای ترانزیت هوایی خودش دو تا نوع اصلی داره که باید باهاشون آشنا بشید تا بدونید برای سفرتون کدوم یکی به دردتون می خوره:

ویزای ترانزیت فرودگاهی (Airport Transit Visa – ATV)

این ویزا که توی حوزه شینگن به ویزای نوع A معروفه، فقط بهتون اجازه می ده توی محوطه بین المللی فرودگاه منتظر پرواز بعدیتون بمونید. یعنی اصلاً حق ندارید از گیت های بازرسی عبور کنید و وارد خاک اون کشور بشید. معمولاً هم اعتبار این ویزا خیلی کوتاهه، مثلاً 24 ساعته. پس اگه قراره توقف کوتاهی داشته باشید و چمدونتون رو هم لازم نیست دوباره تحویل بدید، این نوع ویزا به دردتون می خوره.

با ویزای ترانزیت فرودگاهی (ATV) حق خروج از منطقه ترانزیت فرودگاه رو ندارید؛ حتی اگه هوس یه هوای تازه به سرتون زد!

ویزای ترانزیت کوتاه مدت (یا ویزای نوع B شینگن)

این یکی یه کم فرق می کنه. ویزای ترانزیت کوتاه مدت، که توی شینگن بهش ویزای نوع B می گن، بهتون اجازه می ده از فرودگاه خارج بشید. مثلاً اگه پرواز بعدیتون از یه فرودگاه دیگه تو همون شهر یا حتی شهر دیگه هست، یا اینکه توقفتون طولانیه و دوست دارید یه گشتی توی شهر بزنید، این ویزا به کارتون میاد. اعتبار این ویزا معمولاً بین 1 تا 10 روزه و بهتون فرصت می ده تا یه نفس راحت بکشید و اگه خواستید، یه دید کوچیکی از کشور واسطه هم داشته باشید.

لیست کامل مدارک کلی مورد نیاز برای ویزای ترانزیت (همه چی تمام!)

حالا بریم سراغ بخش اصلی و اینکه دقیقاً چه مدارکی برای گرفتن ویزای ترانزیت نیاز دارید. این مدارک کلی هستن و ممکنه بعضی کشورها چیزای دیگه ای هم بخوان که بعداً جداگانه بهشون اشاره می کنیم. پس یه قلم و کاغذ بردارید و این لیست رو یادداشت کنید:

پاسپورت معتبر

این مهم ترین مدرکه. پاسپورتتون باید حداقل 6 ماه از تاریخ سفرتون اعتبار داشته باشه و حداقل دو تا صفحه خالی هم برای ویزا و مهرهای ورود و خروج داشته باشه. یه کپی باکیفیت از صفحه اول (صفحه مشخصات) و تمام صفحات مهر خورده پاسپورتتون هم لازمه.

فرم درخواست ویزای ترانزیت

این فرم رو باید از سایت سفارت یا کنسولگری کشور مورد نظر دانلود کنید، با دقت پر کنید و حتماً امضا کنید. هر گونه اشتباه یا اطلاعات نادرست می تونه باعث رد شدن درخواستتون بشه.

عکس پرسنلی جدید

معمولاً دو قطعه عکس رنگی 3.5 در 4.5 سانتی متر با پس زمینه سفید نیاز دارید. عکس باید کاملاً جدید باشه، حداکثر برای 6 ماه گذشته، و هیچ گونه ویرایشی هم نباید روش انجام شده باشه. صورت باید تمام رخ و به دوربین نگاه کنه.

بلیط پرواز به کشور مقصد نهایی

شما باید بلیط پرواز رفت و برگشت به مقصد نهایی تون رو ارائه بدید. این بلیط باید نشون بده که شما قراره توی کشور واسطه توقف داشته باشید و بعدش پروازتون به سمت مقصد نهایی ادامه پیدا می کنه. جزئیات پروازهای ورودی و خروجی از کشور واسطه، مثل شماره پرواز، تاریخ و زمان، حتماً باید توش مشخص باشه.

ویزای کشور مقصد نهایی (اگه لازم باشه)

اگه برای ورود به کشور مقصد نهایی تون هم ویزا نیاز دارید، باید کپی ویزای معتبر اون کشور رو هم به مدارکتون اضافه کنید. این نشون می ده که شما قصد دارید سفرتون رو ادامه بدید و به مقصد نهایی تون برسید.

بیمه مسافرتی

خیلی از کشورها، به خصوص کشورهای حوزه شینگن، برای ویزای ترانزیت هم بیمه مسافرتی می خوان. این بیمه باید پوشش کافی برای هزینه های درمانی و اورژانسی (مثلاً حداقل 30 هزار یورو برای شینگن) توی مدت زمان توقف شما داشته باشه.

مدارک اثبات تمکن مالی

برای بعضی ویزاهای ترانزیت، به خصوص اگه توقفتون طولانی تر باشه یا ویزای نوع B بگیرید، باید نشون بدید که پول کافی برای هزینه های اقامتتون توی کشور واسطه رو دارید. این مدارک می تونن شامل ریز حساب بانکی (گردش حساب چند ماه اخیر) یا نامه تمکن مالی از بانکتون باشن.

مدارک شغلی یا تحصیلی

ارائه گواهی اشتغال به کار یا گواهی اشتغال به تحصیل (برای دانشجوها) به سفارت نشون می ده که شما تو کشور خودتون ریشه دارید و بعد از سفر برمی گردید. این مدارک می تونن شامل نامه کارفرما، فیش حقوقی، کارت دانشجویی، گواهی اشتغال به تحصیل یا مجوز کسب باشن.

رزرو هتل یا آدرس محل اقامت (فقط برای توقف های طولانی تر)

اگه توقفتون توی کشور واسطه طولانی هست و قراره از فرودگاه خارج بشید (یعنی ویزای نوع B دارید)، باید رزرو هتل یا آدرس محل اقامتتون رو ارائه بدید. این نشون می ده که برای مدت اقامتتون یه جای مشخص دارید.

مدارک و شرایط خاص ویزای ترانزیت برای کشورهای مهم (مخصوص ایرانی ها)

حالا بریم سراغ جزئیات! هر کشوری قوانین و شرایط خاص خودش رو برای ویزای ترانزیت داره. برای ما ایرانی ها، دونستن این نکات برای کشورهای پرتردد خیلی مهمه:

ویزای ترانزیت شینگن (مثلاً آلمان، فرانسه، هلند و…)

اگه قراره تو یکی از کشورهای حوزه شینگن توقف داشته باشید، ایرانی ها معمولاً به ویزای ترانزیت فرودگاهی (نوع A) نیاز دارن. مگه اینکه وضعیت خاصی داشته باشید، مثلاً اقامت دائم آمریکا، کانادا یا کشورهای حوزه شینگن رو داشته باشید یا ویزای معتبر این کشورها رو داشته باشید. هزینه ویزای ترانزیت شینگن حدود 90 یورو هست و مدارکش هم همون مدارک عمومی که بالا گفتیم به اضافه بیمه مسافرتی با پوشش حداقل 30 هزار یورویی.

مهم ترین نکته اینه که اگه سفرتون شامل چند تا توقف توی کشورهای شینگن باشه، دیگه ویزای ترانزیت فرودگاهی به دردتون نمی خوره و باید برای ویزای توریستی شینگن (نوع C) اقدام کنید. چون توقف بین دو کشور شینگن، از نظر اونا یه پرواز داخلی محسوب می شه.

ویزای ترانزیت انگلستان

ویزای ترانزیت انگلستان دو نوع داره: Direct Airside (DATV) و Visitor in Transit. DATV برای توقف های کوتاهه که از گیت های بازرسی خارج نمی شید، اما Visitor in Transit بهتون اجازه می ده برای حداکثر 48 ساعت از فرودگاه خارج بشید. مدارک هم شامل پاسپورت معتبر، بلیط پرواز بعدی و ویزای کشور مقصد هست. اگه ویزای معتبر آمریکا، کانادا، استرالیا یا نیوزلند رو دارید، ممکنه از این ویزا معاف باشید. هزینه DATV حدود 35 پوند و Visitor in Transit حدود 64 پونده.

ویزای ترانزیت امارات (دبی)

خبر خوب اینکه اگه توقف تون تو فرودگاه های امارات (دبی یا ابوظبی) کمتر از 8 ساعت باشه، نیازی به ویزای ترانزیت ندارید. اما اگه بیشتر از 8 ساعت باشه، باید ویزای ترانزیت 48 ساعته (تقریباً رایگان) یا 96 ساعته (حدود 50 درهم) بگیرید. این ویزاها رو می تونید آنلاین، تو فرودگاه یا از طریق ایرلاینی مثل امارات یا اتحاد بگیرید.

ویزای ترانزیت قطر

برای توقف تو قطر، اگه کمتر از 5 ساعت باشه، معمولاً ویزا نمی خواد. اما اگه بیشتر از اون باشه، به ویزای ترانزیت 5 تا 96 ساعته نیاز پیدا می کنید. خبر خوبتر اینه که این ویزا معمولاً رایگانه (فقط ممکنه یه هزینه خدمات ناچیزی داشته باشه). فقط باید با قطر ایرویز پرواز کرده باشید و پاسپورت با 6 ماه اعتبار و بلیط قطعی پرواز بعدی رو داشته باشید.

ویزای ترانزیت ترکیه

راحت باشید! ما ایرانی ها برای سفر یا ترانزیت از ترکیه اصلاً نیازی به ویزا نداریم. پس اگه پروازتون تو ترکیه توقف داره، خیالتون راحت باشه و نگران ویزای ترانزیت نباشید.

ویزای ترانزیت چین

چین یه کم پیچیده تره. ایرانی ها می تونن تا 24 ساعت بدون ویزا ترانزیت کنن، به شرطی که از فرودگاه های خاصی مثل پکن یا شانگهای عبور کنن و قصد خروج از منطقه ترانزیت رو نداشته باشن. فرودگاه های Xiamen و Urumqi Diwopu از این قاعده مستثنی هستن. اگه توقف تون بیشتر از 24 ساعت باشه (72 یا 144 ساعته)، باید ویزای ترانزیت (G Visa) بگیرید که مدارکش شامل پاسپورت، فرم درخواست، عکس و بلیط پرواز بعدی هست. هزینه اش هم از 65 تا 85 دلار آمریکاست.

ویزای ترانزیت روسیه

اگه توقفتون تو روسیه کمتر از 24 ساعت باشه و از منطقه ترانزیت فرودگاه خارج نشید، نیازی به ویزا ندارید. اما اگه بیشتر از 24 ساعت یا قصد خروج از فرودگاه رو دارید، باید ویزای ترانزیت بگیرید. این ویزا برای پروازهای هوایی تا 3 روز اعتبار داره و هزینه اون حدود 80 تا 160 دلاره.

ویزای ترانزیت استرالیا

نکته مهم اینه که برای توقف تو استرالیا، حتی اگه هواپیما رو عوض نکنید، به ویزای ترانزیت نیاز دارید! ویزای 771 استرالیا رایگانه و بهتون اجازه می ده تا 72 ساعت تو فرودگاه بمونید. مدارکش هم شامل فرم درخواست و کپی پاسپورت و بلیط پروازه.

ویزای ترانزیت عمان

مثل امارات، اگه توقف تون تو عمان کمتر از 6 ساعت باشه، ویزا نمی خواد. اما اگه بیشتر از 6 ساعت طول بکشه، باید ویزای ترانزیت 72 ساعته بگیرید که هزینه اش حدود 5 ریال عمان هست. مدارکش هم کپی صفحه اول پاسپورت، بلیط پرواز بعدی و ویزای کشور مقصد هست.

چطور برای ویزای ترانزیت اقدام کنیم؟ (مراحل گام به گام)

بعد از اینکه مطمئن شدید به ویزای ترانزیت نیاز دارید و مدارکتون هم کامله، نوبت به مراحل درخواست می رسه. این فرآیند ممکنه برای هر کشور کمی متفاوت باشه، اما کلیاتش رو اینجا براتون می گم:

اول: بررسی کنید واقعاً ویزا لازم دارید؟

قبل از هر اقدامی، حتماً از طریق وب سایت رسمی سفارت کشور مورد نظر یا حتی از ایرلاینی که بلیط رو ازش خریدید، مطمئن بشید که آیا برای توقفتون به ویزای ترانزیت نیاز دارید یا نه. خیلی وقت ها مسافرا بدون نیاز به ویزا کلی دوندگی می کنن یا برعکس، فکر می کنن نیازی ندارن و تو فرودگاه به مشکل می خورن.

دوم: مدارکتون رو آماده کنید.

لیست مدارکی که بالا گفتیم رو دوباره چک کنید و مطمئن بشید که همه چیز رو دارید. از پاسپورت و عکس گرفته تا بلیط و بیمه. یادتون باشه، مدارک ناقص می تونه باعث تأخیر یا حتی رد شدن درخواستتون بشه.

سوم: فرم درخواست رو دقیق پر کنید.

فرم درخواست ویزای ترانزیت رو دانلود کنید و تمام اطلاعات رو با دقت و صداقت کامل پر کنید. کوچک ترین اشتباه یا تناقض تو اطلاعات می تونه مشکل ساز بشه. حتماً بعد از پر کردن، فرم رو امضا کنید.

چهارم: وقت سفارت بگیرید (اگه لازمه).

بعضی از کشورها برای درخواست ویزای ترانزیت هم نیاز به تعیین وقت قبلی تو سفارت یا مراکز ویزا دارن. پس حتماً این موضوع رو از قبل چک کنید و وقت مناسب رو رزرو کنید.

پنجم: درخواستتون رو ارائه بدید.

تو تاریخ و زمان مشخص شده، به سفارت یا مرکز مربوطه مراجعه کنید و مدارک تکمیل شده تون رو ارائه بدید. ممکنه نیاز به انجام مصاحبه کوتاهی هم باشه.

ششم: پیگیری وضعیت درخواست.

بعد از ارائه مدارک، می تونید وضعیت درخواستتون رو پیگیری کنید. معمولاً سفارت ها یه کد رهگیری بهتون می دن یا می تونید از طریق سایتشون وضعیت رو چک کنید.

هزینه ویزای ترانزیت چقدر در میاد؟ (یه جدول مقایسه ای)

هزینه ویزای ترانزیت از کشوری به کشور دیگه فرق می کنه. بعضی کشورها هم هستن که اصلاً بابتش پولی نمی گیرن. این جدول یه دید کلی از هزینه ها بهتون می ده:

نام کشور	نوع ویزا	هزینه تقریبی (به ارز رایج)
کشورهای شینگن (مثلاً آلمان)	ترانزیت فرودگاهی (نوع A)	حدود 90 یورو
انگلستان	Direct Airside (DATV)	حدود 35 پوند
انگلستان	Visitor in Transit	حدود 64 پوند
امارات (دبی)	48 ساعته	معمولاً رایگان
امارات (دبی)	96 ساعته	حدود 50 درهم
قطر	ترانزیت (5 تا 96 ساعته)	معمولاً رایگان (با هزینه خدمات)
چین	G Visa (یک بار ورود)	حدود 65 دلار آمریکا
چین	G Visa (دو بار ورود)	حدود 85 دلار آمریکا
روسیه	ترانزیت عادی	حدود 80 دلار آمریکا
روسیه	ترانزیت فوری	حدود 160 دلار آمریکا
استرالیا	ویزای 771	رایگان
عمان	72 ساعته	حدود 5 ریال عمان
ژاپن	ترانزیت	حدود 6 دلار آمریکا
کانادا	ترانزیت	رایگان

این هزینه ها فقط تقریبی هستن و ممکنه تغییر کنن. حتماً قبل از اقدام، آخرین نرخ ها رو از سفارت یا کنسولگری کشور مورد نظر جویا بشید.

چقدر طول می کشه تا ویزای ترانزیت صادر بشه و چقدر اعتبار داره؟

یکی از سوالات مهم اینه که چقدر باید منتظر بمونیم و وقتی ویزا صادر شد، چقدر می تونیم ازش استفاده کنیم. مدت زمان صدور و اعتبار هم برای هر کشور متفاوته:

نام کشور	مدت زمان صدور تقریبی	اعتبار ویزای ترانزیت
کشورهای شینگن	2 تا 4 هفته (ممکنه تا 60 روز هم طول بکشه)	24 ساعت (نوع A)؛ 1 تا 10 روز (نوع B)
انگلستان	تا 3 هفته	24 یا 48 ساعت (مدت اعتبار ویزا تا 6 ماه)
امارات (دبی)	چند روز تا 1 هفته	48 یا 96 ساعت
قطر	7 روز کاری	5 تا 96 ساعت (اعتبار 30 روزه از زمان صدور)
چین	4 تا 7 روز کاری	24، 72 یا 144 ساعت (حداکثر اعتبار 7 روز)
روسیه	4 تا 20 روز کاری (عادی)؛ کمتر از 4 روز (فوری)	تا 3 روز (هوایی)؛ تا 10 روز (زمینی)
استرالیا	حدود 2 هفته	حداکثر 72 ساعت
عمان	چند روز	72 ساعت
ژاپن	5 روز کاری (ممکنه تا 1-2 ماه)	کمتر از 15 روز در هر بار ورود

همیشه سعی کنید زودتر از موعد برای ویزاتون اقدام کنید تا با تأخیرهای احتمالی مواجه نشید و استرس سفر نداشته باشید.

نکات مهم و کاربردی درباره ویزای ترانزیت که باید بدونید!

برای اینکه سفرتون بی دردسر باشه و ویزای ترانزیت رو به راحتی بگیرید، این نکات کلیدی رو یادتون باشه:

برنامه ریزی و زمان بندی دقیق

به هیچ وجه درخواست ویزای ترانزیت رو به روزهای آخر موکول نکنید. همونطور که تو جدول بالا دیدید، پروسه صدور ویزا ممکنه هفته ها طول بکشه. حداقل 1 تا 2 ماه قبل از سفرتون اقدام کنید تا اگه مشکلی پیش اومد، وقت کافی برای حلش داشته باشید.

اطلاعات مدارک باید با هم جور دربیاد!

خیلی مهمه که تمام اطلاعاتی که تو فرم درخواست ویزا پر می کنید و مدارکی که ارائه می دید (مثل بلیط پرواز، تاریخ ها، نام ها و …) کاملاً با هم منطبق باشن. هر گونه تناقض کوچیک می تونه شک افسر ویزا رو برانگیزه و باعث رد شدن درخواستتون بشه.

قوانین سالن ترانزیت فرودگاه رو بشناسید.

اگه ویزای ترانزیت فرودگاهی (نوع A) دارید، به هیچ عنوان نباید از منطقه ترانزیت فرودگاه خارج بشید. حتی اگه پروازتون چند ساعت دیگه است و دلتون می خواد یه هوایی بخورید، این کار ممنوعه. اگه هم ویزای نوع B دارید و اجازه خروج از فرودگاه رو دارید، حواستون به زمان بندی باشه که پرواز بعدیتون رو از دست ندید. گاهی لازم می شه برای پرواز بعدی، چمدوناتون رو دوباره تحویل بدید که این کار نیاز به خروج و ورود مجدد از گیت ها داره و فقط با ویزای مناسب ممکنه.

معافیت از ویزای ترانزیت برای ایرانیان

همونطور که قبلاً هم اشاره کردیم، برای بعضی کشورها مثل ترکیه، ایرانی ها اصلاً نیازی به ویزای ترانزیت (یا حتی توریستی) ندارن. برای کشورهای دیگه مثل شینگن، انگلستان و… هم اگه اقامت دائم کشورهای خاصی رو داشته باشید (مثل گرین کارت آمریکا، اقامت دائم کانادا و…)، ممکنه از ویزای ترانزیت معاف بشید. حتماً قبل از سفر، جدیدترین قوانین رو از سفارت یا سایت رسمی اون کشور چک کنید.

قبل از سفر حتماً جدیدترین قوانین ویزای ترانزیت کشور واسطه رو از سایت رسمی سفارت یا ایرلاینی که باهاش سفر می کنید، چک کنید. قوانین می تونن هر لحظه تغییر کنن!

تفاوت ترانزیت با انتقال مسافر

گاهی اوقات ممکنه کلمه انتقال مسافر رو بشنوید که با ترانزیت یه کم فرق داره. توی ترانزیت، معمولاً شما با همون ایرلاین یا ایرلاین شریک، پروازتون رو ادامه می دید. اما تو انتقال مسافر، ممکنه ایرلاینتون کلاً عوض بشه و مجبور بشید چمدوناتون رو تحویل بگیرید و دوباره تحویل بدید. تو این حالت، ممکنه نیاز به ویزای ترانزیت (حتی از نوع B) بیشتر حس بشه. پس حواستون به نوع پروازتون باشه.

کلام آخر

سفر کردن و دیدن جاهای جدید همیشه هیجان انگیزه، اما اگه حواسمون به جزئیات نباشه، همین هیجان می تونه تبدیل به دردسر بشه. ویزای ترانزیت یکی از اون جزئیات مهمیه که اگه ازش غافل بشید، می تونه کل سفرتون رو بهم بریزه.

امیدواریم این راهنمای جامع بهتون کمک کرده باشه که با خیال راحت و با اطلاعات کامل، مدارک لازم برای ویزای ترانزیت رو آماده کنید و بدون هیچ دغدغه ای پاتون رو تو هواپیما بذارید. یادتون باشه، تحقیق و برنامه ریزی قبلی، بهترین دوست شما تو سفرهای بین المللیه. همیشه قبل از سفر، آخرین قوانین مربوط به ویزای ترانزیت رو از منابع موثق و رسمی مثل وب سایت سفارت ها یا شرکت های هواپیمایی چک کنید. سفرتون بی خطر و پر از خاطرات خوب!

بهترین راه برای یه سفر بی دغدغه، برنامه ریزی دقیق و چک کردن قوانین به روز ویزای ترانزیت از منابع موثقه.