خلاصه کتاب بنام عشق: نامه هایی از بناپارت، بتهوون، بایرون، بورخس ( نویسنده کاوه میرعباسی )

کتاب «بنام عشق» نامه های عاشقانه ای رو گردآوری کرده که از چهار شخصیت برجسته تاریخ و ادبیات برامون به یادگار مونده: ناپلئون بناپارت، لودویگ فان بتهوون، لرد بایرون و خورخه لوئیس بورخس. این کتاب به ما نشون می ده که حتی قدرتمندترین یا نابغه ترین آدم ها هم در برابر عشق، جنبه های خیلی انسانی و شاید آسیب پذیری دارن. بریم ببینیم این کتاب جذاب چه رازهایی رو فاش می کنه.

راستش را بخواهید، همیشه فکر می کردیم آدم های بزرگ تاریخ و ادبیات، اونایی که اسمشون رو توی کتاب ها می خونیم و کارهای عظیم انجام دادن، یه جورایی از ما آدم های معمولی جدا هستن. انگار زندگی اون ها فقط شده جنگیدن، فرمانروایی کردن، آهنگ ساختن یا شعر گفتن. اما واقعیت اینه که پشت اون چهره های جدی و پرشکوه، قلب هایی می تپیده که مثل ما عاشق می شده، می شکسته، حسادت می ورزیده و گاهی اوقات برای عشق دست به کارهایی می زده که شاید با هویت ظاهری شون زمین تا آسمون فرق داشته.

کتاب بنام عشق: نامه هایی از بناپارت، بتهوون، بایرون، بورخس دقیقاً همینه که اسمش می گه؛ یه گنجینه از نامه های عاشقانه این چهار غول تاریخ که توسط کاوه میرعباسی، مترجم و نویسنده خوش ذوق و چیره دست ما، گردآوری و ترجمه شده. این کتاب فقط یه مشت نامه جمع وجور نیست، نه! این کتاب یه پنجره است به روح و روان این آدم ها، به اون بخش هایی از وجودشون که شاید هرگز فکرش رو نمی کردیم وجود داشته باشه. یه جورایی غافلگیرکننده است که بفهمیم یه فرمانروای قدرتمند مثل ناپلئون، چقدر ممکنه تو عشقش بی تاب و پریشون باشه یا یه نابغه موسیقی مثل بتهوون، چه دردهای عاشقانه ای رو تجربه کرده.

کاوه میرعباسی با این کارش، یه دریچه جدید به روی زندگی عاطفی این مشاهیر باز کرده و نشون داده که چقدر عشق می تونه روی تصمیمات و حتی نبوغ یک آدم تاثیرگذار باشه. این کتاب، یه جور روان شناسی عشقه که در طول تاریخ و از دید آدم هایی که دنیا رو تغییر دادن، برامون روایت می شه. حالا این سوال پیش می آد که این مردان بزرگ، وقتی پای عشق وسط اومده، واقعاً چطور آدمی بودن؟ با هم بریم ببینیم…

کتاب بنام عشق، یک جور سفر به عمق دل آدم هاست

اگر بخواهیم خیلی ساده بگیم، کتاب بنام عشق مجموعه ای بی نظیر از نامه های عاشقانه ایه که از چهار چهره کاملاً متفاوت اما تاثیرگذار در تاریخ و هنر برامون به یادگار مونده. هدف اصلی از جمع آوری این نامه ها چی بوده؟ اینکه نشون بده پشت هر اسم بزرگ و هر تصویر باصلابت، یه آدم معمولی با همه احساسات انسانیش هست. انگار این نامه ها، مثل شکاف هایی هستن که به دنیای درونی و خصوصی این آدم ها باز می شن و جنبه های پنهان سرشت و شخصیتشون رو برملا می کنن. می شه فهمید که یه فرمانروای قدرتمند، تو روابط عاشقانه اش چقدر دل نازک و لطیف بوده، یا یک هنرمند نابغه، چه رنج هایی رو از عشق کشیده.

این کتاب فقط در مورد عشق نیست، بلکه اطلاعات فرهنگی، ادبی، هنری و تاریخی جذابی هم به ما می ده. نامه ها همیشه مهمترین اسناد برای شناخت روحیه و شخصیت افراد بودن. فکر کنید نامه ای که یک نفر با دست خودش می نویسه، چقدر حس و حال درونیش رو منتقل می کنه. برخلاف زندگی نامه های رسمی یا نوشته های تاریخی که بیشتر به جنبه های عمومی و حرفه ای این افراد می پردازن، نامه ها یه جورایی دوربین رو به سمت زندگی خصوصی و عاطفی اون ها می چرخونن. اینجاست که می فهمیم عشق چه نیروی قدرتمندی بوده که حتی بر زندگی بزرگترین سرداران، آهنگسازان، شاعران و نویسندگان هم سایه انداخته و مسیر اون ها رو گاهی به کلی عوض کرده.

مروری بر بخش های اصلی کتاب: نامه هایی که قلب ها رو لو می دن!

حالا وقتشه که یه سرکی بکشیم به بخش های اصلی این کتاب و ببینیم هر کدوم از این شخصیت ها چه داستان عاشقانه و پنهانی داشتن. اینجاست که متوجه می شیم عشق چه نیروی پیچیده ایه که هیچ مقام و نبوغی نمی تونه جلوش رو بگیره.

ناپلئون بناپارت: امپراتور، اسیر عشق ژوزفین

ناپلئون بناپارت، کسی که کل اروپا رو زیر و رو کرد و امپراتوری بزرگی رو بنا نهاد، تو زندگی عاطفیش یه وجه کاملاً متفاوت داشت. اولش قرار بود با دزیره کلاری ازدواج کنه، اما بعدش یه دل نه صد دل عاشق ژوزفین بوهارنه شد، زنی که از همسر اولش دو تا بچه داشت. ناپلئون دزیره رو کنار گذاشت و با ژوزفین ازدواج کرد. جالب اینجاست که فقط دو روز بعد از عروسی، ناپلئون عازم حمله به ایتالیا شد و اینجاست که موج نامه های عاشقانه اش به ژوزفین شروع می شه. این نامه ها پر از شور، هیجان، حسادت و دلتنگی ان؛ یه جورایی تضاد جالبی بین اون فرمانروای قدرتمند و این عاشق بی قرار وجود داره.

خیلی از نامه های ناپلئون به ژوزفین هنوز باقی مونده و می شه ازشون عشق شدید ناپلئون رو حس کرد. فکرش رو بکنید، مردی که دنیا رو فتح می کرده، تو نامه هاش به ژوزفین می نوشته: «اگر تمام دنیا هم نابود شود، برایم مهم نیست. تا زمانی افتخار را مغتنم می شمارم که تو آن را مغتنم بشماری، پیروزی را گرامی می دارم چون تو را مشعوف می سازد؛ در غیر این صورت، می بایست همه چیز را رها کنم تا خود را به پای تو بیندازم.» این جمله ها نشون می ده که ژوزفین چقدر برای ناپلئون مهم بوده و حتی افتخار و پیروزی هایش رو هم به رضایت ژوزفین گره می زده. این نامه حسابی قدرت عشق رو تو قلب یه مرد جنگجو نشون می ده، مگه نه؟

ژوزفین، اگر مرا دوست داری، اگر می فهمی چقدر همه چیز بسته به تندرستی ات است، مراقب خودت باش… اگر تمام دنیا هم نابود شود، برایم مهم نیست. تا زمانی افتخار را مغتنم می شمارم که تو آن را مغتنم بشماری، پیروزی را گرامی می دارم چون تو را مشعوف می سازد؛ در غیر این صورت، می بایست همه چیز را رها کنم تا خود را به پای تو بیندازم.

اما خب، داستان عشق ناپلئون و ژوزفین هم همیشه شیرین نموند. به مرور زمان، این شور و حال اولیه کم رنگ شد. ژوزفین نتونست برای ناپلئون وارثی به دنیا بیاره و همین مسئله، که برای یک امپراتور خیلی مهم بود، در نهایت منجر به طلاقشون شد. ناپلئون بعدش با ماری لوئیز اتریشی ازدواج کرد و صاحب یه پسر شد. ولی با همه این ها، ناپلئون تا لحظه مرگش هم ژوزفین رو فراموش نکرد. اون در لحظات آخر عمرش، در بستر بیماری، آخرین کلماتی که گفت این بود: «فرانسه. ارتش. فرمانده کل ارتش. ژوزفین.» این نشون می ده که عشق ژوزفین حتی تا لحظه مرگ هم تو قلب ناپلئون زنده بود و هرگز واقعاً از بین نرفت. واقعاً عجیبه که این فرمانروای بزرگ، در برابر عشقش اینقدر آسیب پذیر بوده.

لودویگ فان بتهوون: سمفونی غم و شور یه عشق نافرجام

حالا می رسیم به بتهوون، نابغه موسیقی که سمفونی هایش دنیا رو به لرزه درآورده. زندگی عاطفی بتهوون مثل سمفونی هایش پر از فراز و نشیب و یه جور غم پنهان بود. بتهوون هرگز ازدواج نکرد، اما عشق های زیادی رو تجربه کرد که اکثرشون نافرجام بودن. شاید معروف ترین عشق هایش به جولیا گوچیاردی و ژوزفین دیم (برونزویک) باشه. مشکل شنوایی بتهوون که کم کم تشدید شد و تو سال 1814 تقریباً ناشنوا شد، روی زندگیش تاثیر زیادی گذاشت و باعث شد حسابی گوشه گیر بشه.

رابطه اش با جولیا گوچیاردی، یکی از شاگردان پیانوش، عاشقانه شد اما مخالفت پدر جولیا، که ظاهراً بتهوون رو به خاطر نسب غیر اشرافی اش لایق نمی دونست، مانع ازدواجشون شد و جولیا با مرد دیگه ای ازدواج کرد. بعد از اون، بتهوون به ژوزفین دیم علاقه پیدا کرد. این رابطه بعد از فوت شوهر ژوزفین عمیق تر شد، اما باز هم سرنوشت اون ها رو از هم جدا کرد. ژوزفین هم مثل جولیا، از خانواده ای اشرافی بود و اون هم وظیفه خانوادگیش رو بهانه کرد و ازدواج با بتهوون، که از طبقه عوام بود، رو رد کرد.

نامه های بتهوون نشون می ده که چقدر این عشق های ناکام تو قلب و روحش غم و شور ایجاد کرده. با وجود اینکه تو موسیقی نابغه بود و می تونست عمیق ترین احساسات رو با نت ها بیان کنه، تو زندگی شخصیش یه جور تنهایی و غمگینی عمیق داشت. شاید به خاطر همون کم شنوایی و مشکلات دیگه زندگیش، حس می کرده که نمی تونه یه زندگی عادی داشته باشه. این کتاب بهمون نشون می ده که پشت اون آهنگساز بزرگ، یه روح عاشق و دردمند بوده که سمفونی هایش شاید بازتاب همین عشق های ناکام و دردهای پنهانش بوده.

لرد بایرون: شاعر شورشی و پیچیدگی های عاطفی یک نابغه رمانتیک

حالا نوبت می رسه به لرد بایرون، شاعر انگلیسی که به خاطر شیوه زندگی پرشور و پرحاشیه و البته شعرهای فوق العاده اش معروفه. بایرون نماد شاعر رمانتیک بود، اما زندگی عاطفیش حسابی پیچیده و پر از روابط متعدد و عجیب و غریب بود. اون به خاطر ولخرجی ها، بدهی های زیاد و روابط عاطفی پر دردسرش معروف شده بود. یه جورایی هم عاشق آزادی بود و هم به خودش اجازه می داد هر کاری که دلش می خواست رو انجام بده.

لیدی کارولین لمب، یکی از معشوقه های سابقش، یه توصیف خیلی معروف ازش داره: «مجنون، بدذات و خطرناک برای آشنایان». این توصیف نشون می ده که بایرون چه شخصیتی داشته و چقدر می تونسته برای آدم های اطرافش چالش برانگیز باشه. نامه های بایرون پر از شورش، طغیانگری و یه جور بی پروایی خاصه. اون تو عشق هم همینطور بود؛ دنبال محدودیت نبود و می خواست هر طوری که دلش می خواد زندگی کنه.

کتاب بنام عشق از طریق نامه های بایرون، ما رو با ابعاد روان شناختی روابط اون آشنا می کنه. می فهمیم که چرا اون اینقدر از یه رابطه به رابطه دیگه می رفته و چرا هیچ وقت تو یه جا بند نمی شده. شاید این روحیه آزادی خواهانه و شورشی که تو شعرهای بایرون می بینیم، ریشه در همین پیچیدگی های عاطفی و میلش به فرار از هر نوع قیدی داشته. اون یه جورایی نماد رمانتیسیسم افراطی بود که همه چیز رو با شدت و شور تجربه می کرد، حتی عشق رو.

خورخه لوئیس بورخس: عشق یک طرفه و دنیای درون گرایانه نابغه آرژانتینی

و اما می رسیم به بورخس، نویسنده و شاعر آرژانتینی که دنیای ادبیات رو با قصه های پیچیده و فلسفیش متحول کرد. بورخس، برخلاف سه نفر قبلی که زندگی عاشقانه شون پر از شور و هیجان بیرونی بود، یه داستان عاشقانه کاملاً متفاوت و یه جورایی غم انگیز داره: عشق یک طرفه اش به استلا کانتو. استلا یه بانوی نویسنده آرژانتینی بود که بورخس یک دل نه صد دل عاشقش شد، اما این عشق هرگز دو طرفه نشد.

استلا کانتو، بورخس رو تحسین می کرد و به نبوغش احترام می ذاشت، اما خودش صراحتاً گفته که «هرگز به احساسی که نداشتم تظاهر نکردم.» این جمله نشون می ده که استلا چقدر راستگو و رو راست بوده و هرگز سعی نکرده بورخس رو فریب بده. علاوه بر این، مادر بورخس هم یه شخصیت قوی و تا حدودی مستبد داشت و اصلاً از استلا کانتو خوشش نمی اومد. به خاطر رفتار آزاد و بی قید استلا، مادر بورخس هیچ علاقه ای نداشت که اون عروس آینده اش بشه و همین هم یه مانع بزرگ بود.

با وجود همه این موانع، بورخس از استلا خواستگاری کرد. استلا بدش نمی اومد همسر بورخس بشه، اما این ازدواج هیچ وقت اتفاق نیفتاد. استلا کانتو خودش می گه: «بورخس به کمتر از عشق رضایت نمی داد و همین باعث شد رابطه مان به بن بست برسد.» این جمله خیلی معنی داره. بورخس نمی خواست یه ازدواج معمولی داشته باشه، اون دنبال عشق واقعی بود و وقتی دید استلا نمی تونه اون عشق رو بهش بده، ترجیح داد که رابطه رو تموم کنه. این نشون می ده که عشق تو دنیای یه ادیب و متفکر درون گرا مثل بورخس چطور بروز پیدا می کنه؛ یه جور کمال گرایی عاطفی که گاهی اوقات به تنهایی و عشق های نافرجام ختم می شه.

چه چیزهایی از این کتاب یاد می گیریم؟ درس هایی از بنام عشق

خواندن کتاب بنام عشق فقط یه سرگرمی نیست، یه جور سفر به عمق تاریخ و روان آدم هاست. این کتاب درس های مهمی به ما می ده که شاید تو هیچ کتاب تاریخی دیگه ای نتونیم پیداشون کنیم. بیایید ببینیم چی از این نامه های عاشقانه یاد می گیریم:

مشاهیر هم آدمیزاد بودن!

شاید مهمترین درسی که از این کتاب می گیریم اینه که آدم های بزرگ و مشهور، با همه قدرت، نبوغ و شهرت شون، باز هم آدم بودن. عشق، اون نقاب قدرت، شجاعت یا نبوغ رو از چهره اونا برمی داره و وجوه آسیب پذیر و انسانی شون رو نشون می ده. می بینیم ناپلئونی که دنیا رو به زانو درآورده بود، چقدر در برابر ژوزفین بی دفاع و آسیب پذیر بود. بتهوونی که سمفونی های جاودانه خلق می کرد، چطور با عشق های نافرجام دست و پنجه نرم می کرد. یا بایرون، اون شاعر شورشی، که چقدر درگیر پیچیدگی های عاطفی خودش بود. بورخس، اون متفکر بزرگ، که با عشق یک طرفه اش زندگی می کرد. این کتاب بهمون یادآوری می کنه که انسانیت و احساسات، مرز نمی شناسن و همه ما در برابر عشق، یه جورایی شبیه هم هستیم.

عشق، پیچیده تر از اونی که فکرشو می کنیم

این کتاب نشون می ده که عشق یه مفهوم ساده و تک بعدی نیست؛ از شور و وابستگی تا ناکامی و رنج، همه رو در بر می گیره. عشق می تونه یه نیروی سازنده باشه که باعث بشه آدم ها کارهای بزرگ انجام بدن (مثل شور و هیجان ناپلئون که بهش انگیزه می داده) یا می تونه یه نیروی ویرانگر باشه که آدم ها رو به چالش بکشه و غمگینشون کنه (مثل عشق های ناکام بتهوون). هر کدوم از این شخصیت ها، عشق رو به شیوه خودشون تجربه کردن و این تنوع نشون می ده که عشق چه پدیده ی چندوجهی و پیچیده ایه. این کتاب به ما دیدگاه های جدیدی درباره ماهیت عشق می ده و ما رو وادار می کنه عمیق تر بهش فکر کنیم.

اثر زمانه و جامعه روی عشق

موضوع دیگه ای که از این نامه ها می فهمیم، تاثیر بستر تاریخی و اجتماعی روی روابط عاطفیه. مثلاً تو داستان بتهوون، می بینیم که چطور نسب غیر اشرافی اون باعث می شه که عشق هاش نافرجام بمونن. یا تو داستان بورخس، نقش مادر و جامعه سنتی اون زمان روی تصمیمات عاطفیش تاثیر می ذاره. این کتاب یه جورایی به ما نشون می ده که عشق فقط یه احساس شخصی نیست، بلکه خیلی وقت ها تحت تاثیر فرهنگ، طبقه اجتماعی، و انتظارات جامعه قرار می گیره. این نگاه به عشق، به ما کمک می کنه تا روابط رو از یه زاویه جدید ببینیم و بفهمیم که چطور عوامل بیرونی می تونن روی درونی ترین احساسات ما تاثیر بذارن.

نامه ها: گنجینه ای از احساسات ناب

چیزی که خیلی تو این کتاب مهمه، خود نامه ها هستن. نامه ها نه تنها سند تاریخی مهمی هستن، بلکه یه جور سند روان شناختی هم به حساب میان. اونا یه ابزار بی نظیر برای ثبت و انتقال احساسات عمیق در لحظه هستن. وقتی نامه ای رو می خونیم، انگار مستقیماً تو ذهن نویسنده قرار می گیریم و احساساتش رو همون لحظه حس می کنیم. این نامه ها بدون سانسور و فیلتر، قلب آدم ها رو برامون فاش می کنن و این خودش یه تجربه خیلی خاصه. تو این دنیای پر از ارتباطات دیجیتالی و پیام های کوتاه، خوندن نامه هایی که با قلم و مرکب نوشته شدن، یه حس نوستالژی و اصالت بهمون می ده.

نبوغ و حساسیت عاطفی: کدوم اول بود؟

یکی از سوالاتی که با خوندن این کتاب ممکنه تو ذهن ما شکل بگیره اینه که آیا این افراد به خاطر عمق احساسات و تجربه های عاطفیشون نابغه شدن، یا برعکس، به دلیل نبوغشون، احساساتشون رو هم عمیق تر تجربه می کردن؟ این کتاب یه جورایی این دو تا رو به هم گره می زنه و نشون می ده که شاید این حساسیت عاطفی و این شور و اشتیاق برای عشق، بخشی از اون نبوغ بزرگ بوده. شاید رنج عشق، الهام بخش بتهوون برای ساختن سمفونی هاش بوده، یا شور و اشتیاق ناپلئون، در پیروزی هاش هم تاثیر داشته. این کتاب ما رو به فکر فرو می بره که چقدر نبوغ و احساسات به هم گره خوردن.

کاوه میرعباسی: جادوگر کلمات و گردآورنده این گنجینه

خب، تا اینجا در مورد خود کتاب و محتواش صحبت کردیم، اما نباید از نقش مهم کاوه میرعباسی غافل بشیم. ایشون یکی از مترجمان و نویسندگان برجسته ادبیات معاصر ایران هستن که آثار خیلی مهمی رو ترجمه و گردآوری کردن. کار میرعباسی تو این کتاب، فقط ترجمه خشک و خالی نامه ها نیست؛ بلکه ایشون با ظرافت و دقت خاصی این نامه ها رو گردآوری و ترجمه کردن تا حس و حال اصلی و روح نامه ها به خواننده فارسی زبان منتقل بشه.

انتخاب این چهار شخصیت و جمع آوری نامه های عاشقانه اون ها، خودش نشون دهنده بینش عمیق کاوه میرعباسی نسبت به ادبیات و روان شناسی انسانه. ایشون با این کارشون، نه تنها یه منبع ارزشمند برای علاقه مندان به تاریخ و ادبیات فراهم کردن، بلکه نشون دادن که ترجمه خوب چقدر می تونه یه متن رو زنده و تاثیرگذار کنه. جایگاه ایشون تو ادبیات معاصر ایران به خاطر همین کارهای دقیق و ارزشمند، حسابی محکم و پابرجا شده.

چرا این کتاب رو باید بخونیم؟ ارزشش رو داره!

شاید بپرسید با این همه کتابی که هست، چرا باید وقتمون رو بذاریم و خلاصه کتاب بنام عشق رو بخونیم؟ دلایل زیادی هست که این کتاب رو ارزش خوندن می کنه، حتی اگه فقط یه خلاصه اش باشه:

• تجربه بی واسطه از احساسات مشاهیر: این کتاب به شما اجازه می ده تا مستقیماً با احساسات و دلتنگی ها، شور و هیجان، و رنج های آدم هایی که دنیا رو تغییر دادن، روبرو بشید. یه جور سفر به قلب تاریخ و انسان های بزرگ.
• کسب بینش های تاریخی و روانشناختی: فراتر از جنبه های عاشقانه، این کتاب به شما کمک می کنه تا از زوایای جدیدی به تاریخ، شخصیت های تاریخی و روان شناسی عشق نگاه کنید. می فهمید که چطور عشق می تونه روی زندگی آدم ها، حتی قدرتمندترینشون، تاثیر بذاره.
• زیبایی ادبی و ظرافت ترجمه: نامه های گردآوری شده در این کتاب، از لحاظ ادبی ارزش زیادی دارن. علاوه بر این، ترجمه کاوه میرعباسی هم خودش یه اثر هنریه که باعث می شه از خوندن متن لذت ببرید و حس اصلی نامه ها رو دریافت کنید.
• دیدگاه های جدید درباره عشق و روابط انسانی: اگه دنبال درک عمیق تری از مفهوم عشق و روابط انسانی هستید، این کتاب یه منبع عالیه. با داستان های واقعی این چهار نفر، می تونید به ماهیت پیچیده و چندوجهی عشق پی ببرید.

خلاصه بگم، این کتاب یه فرصت بی نظیره که با جنبه های انسانی و پنهان این بزرگان آشنا بشید و ازشون درس های عمیقی بگیرید. پس حتماً یه نگاهی بهش بندازید.

کلام آخر: عشق، نیرویی که تاریخ رو می نویسه

خلاصه کتاب بنام عشق: نامه هایی از بناپارت، بتهوون، بایرون، بورخس رو خوندیم و دیدیم که چطور عشق، این نیروی فراگیر و قدرتمند، تونسته زندگی چهار شخصیت برجسته و متفاوت تاریخ رو تحت تاثیر قرار بده. از شور و حرارت ناپلئون برای ژوزفین گرفته تا غم پنهان بتهوون، پیچیدگی های بایرون و عشق یک طرفه بورخس، همه و همه نشون می دن که عشق هیچ مرز و مانعی نمی شناسه و هر آدمی، با هر جایگاهی، در برابرش یه جورایی بی دفاعه.

این کتاب یه جورایی به ما یادآوری می کنه که پشت همه اون مقام ها، افتخارات و نبوغ، آدم هایی بودن که مثل ما عاشق می شدن، رنج می کشیدن و زندگی عاطفی پرفراز و نشیبی داشتن. این نامه ها، گنجینه هایی از احساسات ناب و درس هایی برای ما هستن که می تونیم ازشون برای درک بهتر خودمون و روابطمون استفاده کنیم. کاوه میرعباسی با گردآوری و ترجمه این نامه ها، یه هدیه بزرگ به ادبیات فارسی داده و یه دریچه جدید به دنیای درون این مشاهیر باز کرده.

پس، اگه دنبال یه کتاب هستید که هم سرگرم تون کنه، هم به فکر فرو ببره، و هم درس های جدیدی در مورد عشق و انسانیت بهتون بده، کتاب بنام عشق رو حتماً تو لیست خوندن تون قرار بدید. ارزشش رو داره که پا بذارید به دنیای پنهان این بزرگان و از نزدیک شاهد تجربیات عاشقانه شون باشید. این کتاب یه جورایی نشون می ده که حتی بزرگترین اتفاقات تاریخ هم می تونن ریشه های عاشقانه ای داشته باشن و عشق، واقعاً نیرویی است که تاریخ رو می نویسه.