اگر زن باکره نباشد مهریه تعلق میگیرد

اگر زن باکره نباشد، اینکه مهریه به او تعلق می گیرد یا نه، بستگی به شرایط مختلفی دارد. اگر عدم بکارت قبل از عقد و با فریبکاری پنهان شده باشد، زن از مهریه محروم می شود؛ اما اگر مرد خودش بکارت را از بین برده باشد، زن به تمام مهریه می رسد. مسئله مهریه و بکارت از اون موضوعاتیه که پیچیدگی های خاص خودش رو داره و توی دادگاه ها هم زیاد باهاش سروکار دارن. خیلی ها فکر می کنن جواب این سوال ساده ست، در حالی که قانون برای هر سناریو یه راه حل مشخص داره. اینجا می خوایم ببینیم قانون دقیقاً چی میگه و چطور میشه حقوق زن و مرد رو تو این شرایط حساس حفظ کرد. بیاین با هم قدم به قدم پیش بریم تا ابهامات برطرف بشه.

آشنایی با مهریه: مبانی قانونی و انواع اون

قبل از اینکه بخوایم وارد بحث های پیچیده بشیم، بهتره یه نگاهی به خود مهریه بندازیم. مهریه در واقع همون هدیه مالیه که مرد موقع ازدواج به زنش میده و از لحظه عقد، زن مالک اون میشه. این یه حق قانونیه که توی قانون مدنی ما بهش تاکید شده. می دونستین که زن حتی قبل از اینکه زندگی مشترک شروع بشه، می تونه مهریه اش رو مطالبه کنه؟ این نشون میده که مهریه چقدر برای زن مهمه و حق مالکیتش چقدر قویه.

قانون مدنی، توی ماده 1082، خیلی واضح گفته که به محض اینکه عقد نکاح بسته میشه، زن مالک مهریه خودش میشه و می تونه هر جور که دوست داره توی اون تصرف کنه. فرقی هم نمیکنه که این عقد دائم باشه یا موقت؛ این حق همیشه سر جای خودشه. این یعنی مهریه یه جور پشوانه مالی برای زن به حساب میاد و از همون اول ازدواج، دست زن رو توی مسائل مالی باز می ذاره. خیلی ها ممکنه فکر کنن مهریه فقط موقع طلاق اهمیت پیدا می کنه، در حالی که اصلاً اینطور نیست و زن از لحظه عقد مالک مهریه است.

مهریه چیه و از کی مال زن میشه؟

وقتی زن و مرد پای سفره عقد می شینن و بله رو می گن، همون لحظه زن میشه مالک مهریه ای که تعیین شده. این یعنی دیگه مهریه مال خودشه و مرد هیچ حق و حقوقی توش نداره. مثل این میمونه که یه چیزی رو به شما هدیه دادن و از همون لحظه، شما صاحبش هستید و می تونید هر کاری که دلتون خواست باهاش بکنید. این حق مالکیت از لحظه عقد شروع میشه و توی قانون هم بهش کلی تاکید شده.

مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه: تفاوتشون چیه؟

مهریه دو نوع اصلی داره که حتماً اسمشون رو شنیدین: «عندالمطالبه» و «عندالاستطاعه».

• مهریه عندالمطالبه: یعنی زن هر وقت که خواست، می تونه مهریه اش رو از مرد بخواد. مرد هم باید هر چقدر که تونست، مهریه رو پرداخت کنه. اگه هم نداشت، زن می تونه بره دادگاه و از طریق قانونی مهریه اش رو بگیره.
• مهریه عندالاستطاعه: توی این حالت، زن فقط وقتی می تونه مهریه رو بخواد که مرد توانایی پرداختش رو داشته باشه. یعنی اگه مرد مال و اموالی نداشته باشه، زن نمیتونه اصراری به گرفتن مهریه بکنه. اثبات این توانایی هم با خود زنه.

تفاوت اصلی این دو تا توی اینه که مهریه عندالمطالبه یه جورایی دست زن رو بازتر می ذاره و مطالبه اش راحت تره، در حالی که مهریه عندالاستطاعه بیشتر به وضعیت مالی مرد گره خورده.

مهریه توی شرایطی که زن باکره نباشه: بررسی دقیق سناریوها

حالا رسیدیم به قسمت اصلی بحثمون. اینکه اگر زن باکره نباشه مهریه تعلق میگیرد یا نه، سوالیه که خیلی ها رو درگیر کرده. جواب این سوال اصلاً ساده نیست و کلی جزئیات حقوقی پشتش خوابیده. باید ببینیم دقیقاً کی و چطور این اتفاق افتاده. بیاین شرایط مختلف رو با هم بررسی کنیم:

اگر زن قبل از عقد باکره نبوده و این موضوع رو مخفی کرده باشه (تدلیس در ازدواج)

یکی از حساس ترین سناریوها همینه. وقتی یه مرد با این شرط که همسر آینده اش باکره است، تن به ازدواج میده و بعد از عقد متوجه میشه که اینطور نبوده و ازش پنهان کردن، اوضاع حسابی پیچیده میشه. اینجا پای مفهوم «تدلیس» میاد وسط.

تدلیس یعنی چی و چطور توی ازدواج اتفاق میفته؟

تدلیس به زبان ساده یعنی «فریبکاری» یا «گول زدن». توی ازدواج، وقتی یکی از طرفین یه ویژگی یا صفتی رو داره یا نداره، اما طوری نشون میده که انگار اون صفت رو داره یا نداره و با این کار طرف مقابل رو به اشتباه میندازه تا عقد اتفاق بیفته، تدلیس رخ داده. مثلاً اگه یه زن باکره نباشه ولی خودش رو باکره معرفی کنه و مرد هم با این تصور باهاش ازدواج کنه، تدلیس اتفاق افتاده. این قضیه فقط مختص بکارت نیست و میتونه در مورد تحصیلات، شغل، یا هر صفت مهم دیگه هم باشه. توی ماده 1128 قانون مدنی این موضوع خیلی واضح مطرح شده.

حق فسخ نکاح برای مرد: چه زمانی؟

وقتی مرد ثابت کنه که زن از قصد و با فریبکاری، عدم بکارت خودش رو پنهون کرده و اگه این موضوع رو می دونست هرگز حاضر به ازدواج نمی شد، اینجاست که مرد یه حق خیلی مهم پیدا می کنه: «حق فسخ نکاح». فسخ نکاح با طلاق فرق می کنه. توی فسخ، مرد دیگه نیازی به رضایت زن یا طی کردن مراحل پیچیده طلاق نداره و می تونه با یه دادخواست به دادگاه، درخواست باطل کردن عقد رو بده. البته این حق فسخ هم شرایط و زمان خاص خودش رو داره. باید فوراً بعد از اطلاع اقدام کنه و نباید با تاخیر غیرموجه، این حق رو از دست بده.

ملاک قانونی و شرعی استحقاق زن نسبت به تمام یا نصف مهریه، صرفاً وقوع نزدیکی بین زوجین بوده و پارگی یا عدم پارگی پرده بکارت در خصوص مورد، تأثیری در این ملاک ندارد، مگر در موارد تدلیس و فسخ نکاح قبل از نزدیکی.

تکلیف مهریه اینجا چی میشه؟

اگه دادگاه تشخیص بده که تدلیس اتفاق افتاده و مرد هم حق فسخ رو به موقع اجرا کرده باشه، اینجاست که مهریه برای زن یه داستان دیگه پیدا می کنه. قانون میگه: «هرگاه عقد نکاح قبل از نزدیکی به جهتی فسخ شود، زن حق مهریه ندارد.» (ماده 1101 قانون مدنی). یعنی اگه مرد هنوز با زن نزدیکی نکرده باشه و عقد به خاطر تدلیس در بکارت فسخ بشه، زن از مهریه محروم میشه و هیچی بهش تعلق نمی گیره. این یکی از استثنائات مهم توی بحث مهریه است.

فریبکاری توی بکارت، جرم هم هست؟

بله، این قضیه فقط حقوقی نیست و می تونه جنبه کیفری هم داشته باشه. پنهان کردن عمدی عدم بکارت، اگه با هدف فریب مرد باشه، توی قانون مجازات اسلامی هم جرم محسوب میشه. ماده 647 قانون مجازات اسلامی میگه: «هرگاه یکی از زوجین قبل از عقد ازدواج طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن مال یا جاه یا تحصیلات و غیره فریب دهد و عقد بر مبنای هر یک از آنها واقع شود، به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم می گردد.» البته با تغییراتی که توی قانون مجازات حبس تعزیری اومده، این مجازات ها ممکنه نصف هم بشن، اما به هر حال جرمه.

چطور میشه عدم بکارت رو اثبات کرد؟

اثبات عدم بکارت و اینکه این موضوع با فریبکاری پنهان شده، کار آسونی نیست و نیاز به دلیل و مدرک قوی داره. مهم ترین راه برای اثبات، مراجعه به پزشکی قانونیه. دادگاه می تونه زن رو به پزشکی قانونی بفرسته تا معاینه بشه و گواهی بکارت صادر بشه. البته باید به این نکته هم توجه کرد که اگه مدت زیادی از عقد گذشته باشه و زن و مرد با هم زندگی کرده باشن، اثبات اینکه عدم بکارت از قبل بوده و مرد ازش بی خبر بوده، خیلی سخت تر میشه. زمان، اینجا نقش کلیدی داره.

یه مثال فیک برای درک بهتر: فرض کنید آقای رضا با خانم مریم ازدواج می کنه. مریم خودش رو باکره معرفی می کنه، در حالی که قبل از عقد بکارتش رو از دست داده. رضا بعد از یه مدت متوجه این موضوع میشه و سریعاً به دادگاه مراجعه می کنه. پزشکی قانونی هم عدم بکارت مریم رو تأیید می کنه. اگه رضا ثابت کنه که اگه این موضوع رو می دونست هرگز ازدواج نمی کرد و هنوز هم با مریم نزدیکی نداشته، می تونه درخواست فسخ نکاح بده و مریم از مهریه محروم میشه.

اگر زن قبل از عقد باکره نبوده، اما مرد خبر داشته و مشکلی نداشته

خب، فرض کنیم زن قبل از عقد باکره نبوده، اما قبل از اینکه عقد اتفاق بیفته، همه چیز رو صادقانه به مرد گفته و مرد هم با علم کامل به این موضوع، باهاش ازدواج کرده و رضایت داده. اینجا دیگه بحث فریبکاری یا تدلیس وجود نداره. توی این حالت، هیچ مشکلی برای مهریه پیش نمیاد و زن به طور کامل مستحق دریافت مهریه اش هست. مرد هم دیگه نمیتونه ادعایی در مورد فسخ نکاح یا عدم پرداخت مهریه بکنه، چون از همون اول با آگاهی کامل وارد این زندگی شده. صداقت و شفافیت توی اینجا حرف اول رو میزنه.

اگر بکارت زن توی دوران عقد و با نزدیکی با همسرش از بین رفته باشه

این حالت از همه روشن تر و واضح تره. اگه زن توی دوران عقد و با نزدیکی با همسر قانونی خودش، بکارتش رو از دست بده، دیگه هیچ بحثی درباره مهریه پیش نمیاد. توی این شرایط، زن به طور کامل مستحق دریافت تمام مهریه اش هست و مرد باید اون رو پرداخت کنه. اینجا حتی اگه بعداً بخواد طلاقی هم اتفاق بیفته، بازم زن به خاطر وقوع نزدیکی، تمام مهریه اش رو می گیره. این موضوع توی آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور هم تاکید شده که ملاک، وقوع نزدیکیه، نه صرف باکره بودن یا نبودن.

مقایسه مهریه زن باکره و غیر باکره توی حالت های مختلف

همونطور که دیدیم، وضعیت بکارت زن توی سرنوشت مهریه نقش مهمی داره، اما نه همیشه و نه به یک شکل. باید جزئیات رو دقیق تر بررسی کنیم تا ببینیم توی هر حالت، قانون چه چیزی میگه و چه فرقی بین زن باکره و غیر باکره توی بحث مهریه وجود داره.

شرایط	وضعیت زن	توضیحات مربوط به مهریه
فسخ نکاح قبل از نزدیکی به دلیل تدلیس در بکارت	غیر باکره (با پنهان کاری)	مهریه ای تعلق نمی گیرد (ماده 1101 ق.م)
طلاق قبل از نزدیکی	باکره	نصف مهریه (ماده 1092 ق.م)
طلاق قبل از نزدیکی	غیر باکره (بدون تدلیس و اطلاع زوج)	تمام مهریه (زیرا حکم نزدیکی اتفاق افتاده)
مطالبه مهریه در دوران عقد (حق حبس)	باکره	امکان اعمال حق حبس تا دریافت کامل مهریه
مطالبه مهریه در دوران عقد (حق حبس)	غیر باکره (بکارت توسط زوج از بین رفته)	امکان اعمال حق حبس تا دریافت کامل مهریه (مانند باکره)
طلاق بعد از نزدیکی	باکره یا غیر باکره (بدون تدلیس اولیه)	تمام مهریه

مطالبه مهریه توی دوران عقد بدون طلاق (حق حبس)

یه حق خیلی مهمی که قانون به زن داده، «حق حبس» مهریه است. این حق یعنی چی؟ یعنی اگه مهریه زن «عندالمطالبه» باشه، زن می تونه تا زمانی که مرد تمام مهریه اش رو پرداخت نکرده، از انجام وظایف زناشویی خودش (مثل تمکین) خودداری کنه. این حق فقط برای زن باکره نیست. اگه زن غیر باکره باشه ولی عدم باکرگی او قبل از عقد، با رضایت مرد بوده یا توی دوران عقد توسط خود مرد اتفاق افتاده باشه، بازم این حق رو داره.

ماده 1085 قانون مدنی به این حق اشاره داره: زن می تواند تا مهر به او تسلیم نشده از ایفای وظایفی که در مقابل شوهر دارد امتناع کند. این یعنی زن می تونه اهرم فشاری داشته باشه تا مهریه اش رو بگیره. البته این حق حبس یه استثنا داره؛ اگه زن یک بار از حق حبس خودش استفاده نکنه و تمکین کنه، دیگه نمیتونه برای دفعات بعدی بهش استناد کنه.

طلاق قبل از نزدیکی (قبل از دخول)

اینجا دو تا حالت مهم داریم که فرق مهریه زن باکره و غیر باکره رو قشنگ نشون میده:

مهریه زن باکره

اگه زن باکره باشه و قبل از اینکه نزدیکی بین زن و مرد اتفاق بیفته، طلاق بگیرن، تکلیف مهریه چیه؟ طبق ماده 1092 قانون مدنی: «هرگاه شوهر قبل از نزدیکی، زن خود را طلاق دهد زن مستحق نصف مهر خواهد بود.» یعنی اگه شما یه دختر باکره باشید و قبل از اولین نزدیکی طلاق بگیرید، فقط نصف مهریه ای که توی عقدنامه نوشته شده بهتون تعلق می گیره.

مهریه زن غیر باکره (در صورت عدم تدلیس)

حالا اگه زن از قبل باکره نبوده باشه (و البته این موضوع رو پنهان نکرده باشه یا مرد ازش باخبر بوده)، تکلیف مهریه فرق می کنه. توی این حالت، حتی اگه طلاق قبل از نزدیکی (که اینجا دیگه معنا نداره) اتفاق بیفته، زن مستحق دریافت تمام مهریه اش هست. دلیلش هم واضحه: از نظر قانونی، چون بکارت از قبل وجود نداشته، عملاً حکم نزدیکی اتفاق افتاده محسوب میشه.

طلاق بعد از نزدیکی (بعد از دخول)

اگه نزدیکی بین زن و مرد اتفاق افتاده باشه و بعد از اون طلاقی صورت بگیره، دیگه فرقی نمیکنه که زن اولش باکره بوده یا نه (البته با فرض اینکه تدلیس و فریبکاری ای توی کار نبوده باشه). توی این شرایط، زن به طور کامل مستحق دریافت تمام مهریه اش هست. یعنی چه باکره باشه و بکارتش با همسر از بین رفته باشه، چه از قبل غیر باکره بوده و مرد هم خبر داشته، تمام مهریه بهش تعلق می گیره. اینجا قانون خیلی واضح و مشخص عمل می کنه.

گواهی سلامت و بکارت: چقدر اعتبار داره؟

صحبت از بکارت و عدم بکارت که میشه، پای یه مدرک خیلی مهم میاد وسط: «گواهی سلامت» یا همون «گواهی بکارت». این گواهی توی پرونده های حقوقی مربوط به فسخ نکاح یا طلاق، اهمیت زیادی پیدا می کنه.

چرا گواهی بکارت انقدر مهمه؟

گواهی بکارت در واقع یه سند پزشکیه که وضعیت بکارت یه زن رو مشخص می کنه. این گواهی برای اثبات خیلی از ادعاها توی دادگاه، مثلاً اگه مردی ادعا کنه همسرش باکره نبوده و ازش پنهون کرده، یا توی پرونده های طلاق برای تعیین تکلیف مهریه، خیلی حیاتیه. با این گواهی میشه جلوی خیلی از سوءتفاهمات یا حتی فریبکاری ها رو گرفت و به قاضی کمک می کنه تا تصمیم درستی بگیره.

از کجا میشه این گواهی رو گرفت؟

برای گرفتن گواهی بکارت میشه به دو جا مراجعه کرد:

1. پزشکی قانونی: معتبرترین و قابل قبول ترین مرجع برای صدور این گواهی، سازمان پزشکی قانونی کشوره. گواهی ای که توسط این سازمان صادر میشه، اعتبار حقوقی خیلی بالایی توی دادگاه ها داره.
2. پزشک متخصص زنان: میشه به پزشک متخصص زنان هم مراجعه کرد، اما گواهی های صادر شده توسط این پزشکان، اگه پرونده ای به دادگاه کشیده بشه، ممکنه به اندازه گواهی پزشکی قانونی، مورد استناد قرار نگیره و قاضی باز هم ارجاع به پزشکی قانونی بده.

شرایط و مراحل گرفتن گواهی بکارت

گرفتن گواهی بکارت یه سری شرایط داره که باید رعایت بشه:

• رضایت فرد: مهم ترین شرط اینه که خود فرد برای معاینه و دریافت گواهی رضایت داشته باشه. حتی اگه دادگاه هم دستور بده، بدون رضایت خود زن، این کار انجام نمیشه.
• درخواست از مراجع صالح: گواهی بکارت یا با درخواست خود فرد صادر میشه یا با ارجاع از طرف مقام قضایی (مثل دادگاه). درخواست افراد دیگه مثل همسر یا اقوام، معمولاً پذیرفته نمیشه.
• احراز هویت: برای اینکه گواهی اعتبار داشته باشه، باید عکس فرد روی گواهی الصاق و مهر بشه تا هویتش کاملاً مشخص باشه.
• محتوای گواهی: توی گواهی، وضعیت بکارت (باکره بودن یا نبودن)، نوع پرده بکارت و اگه آسیبی دیده، میزان و نوع اون آسیب قید میشه.

پس اگه خدای نکرده نیاز به این گواهی بود، حتماً از طریق مراجع قانونی و با رعایت این شرایط اقدام کنید تا گواهی تون معتبر و قابل استناد باشه.

مراحل قانونی و دادخواست فسخ نکاح به خاطر عدم بکارت (تدلیس)

اگه مردی متوجه بشه که همسرش با فریبکاری، عدم بکارت خودش رو پنهان کرده و به این دلیل تصمیم به فسخ نکاح بگیره، باید یه سری مراحل قانونی رو طی کنه. این پرونده ها حساس و پیچیده هستن و نیاز به دقت زیادی دارن.

فوریت دعوای فسخ: چرا باید سریع اقدام کرد؟

یکی از مهم ترین نکاتی که توی پرونده های فسخ نکاح به دلیل تدلیس باید حواسمون بهش باشه، بحث «فوریت» دعواست. یعنی مرد به محض اینکه از موضوع عدم بکارت و فریبکاری مطلع میشه، باید سریعاً برای فسخ نکاح اقدام کنه. اگه مرد از این موضوع باخبر بشه و مدت زمان قابل توجهی بگذره و هیچ اقدامی نکنه، دادگاه ممکنه تشخیص بده که اون از حق فسخ خودش چشم پوشی کرده و دیگه این حق رو از دست داده. پس اگه چنین شرایطی پیش اومد، وقت کشی اصلاً جایز نیست.

نمونه یه شکواییه برای باکره نبودن زن

برای اینکه دادگاه به این موضوع رسیدگی کنه، مرد باید یه «دادخواست فسخ نکاح» تنظیم و به دادگاه خانواده ارائه بده. توی این دادخواست، باید تمام جزئیات، از جمله تاریخ عقد، تاریخ اطلاع از عدم بکارت، و دلیل ادعا (تدلیس) رو با استناد به مواد قانونی مرتبط (مثل ماده 1128 قانون مدنی) ذکر کنه. یه نمونه کلی از متنی که میشه توی شکواییه نوشت، میتونه این باشه:

ریاست محترم مجتمع قضایی [نام شهر]
با سلام و احترام،
احتراما به استحضار می رساند: اینجانب [نام خواهان] در تاریخ [تاریخ عقد] به موجب سند نکاحیه شماره [شماره سند]، تنظیم شده در دفترخانه ازدواج شماره [شماره دفترخانه]، با خوانده محترمه خانم [نام خوانده] عقد ازدواج دائم منعقد نمودم. مهریه تعیین شده به میزان [میزان مهریه] بوده است. حال آنکه، پس از گذشت [مدت زمان] از تاریخ عقد، به نحو مقتضی (مثلاً از طریق گواهی پزشکی قانونی پیوست) متوجه عدم باکره بودن ایشان گردیدم. نظر به اینکه خوانده محترمه با کتمان این موضوع و معرفی خلاف واقع خود به عنوان باکره، مبادرت به فریب اینجانب در امر ازدواج نموده و عقد بر مبنای شرط ضمنی باکره بودن ایشان واقع شده است، لذا با استناد به ماده 1128 قانون مدنی و با تقدیم این دادخواست، تقاضای صدور حکم بر فسخ نکاح و همچنین محکومیت خوانده به جبران خسارات دادرسی را دارم.

این یه قالب کلیه و هر پرونده ای جزئیات خاص خودش رو داره که باید دقیق توی دادخواست قید بشه.

نقش مدارک و اثبات توی دادگاه

توی دادگاه، فقط ادعا کردن کافی نیست؛ باید بتونید حرفتون رو ثابت کنید. توی پرونده های مربوط به عدم بکارت، اثبات این قضیه میتونه چالش برانگیز باشه، مخصوصاً اگه زمان زیادی از عقد گذشته باشه و نزدیکی هم صورت گرفته باشه. چون توی این حالت، فرض بر اینه که از بین رفتن بکارت توسط خود همسر اتفاق افتاده و مرد باید خلاف این رو ثابت کنه. مدارکی مثل گواهی پزشکی قانونی، اقرار زن (اگه باشه)، و هر مدرک دیگه ای که نشون بده فریبکاری صورت گرفته، توی دادگاه اهمیت پیدا می کنه.

چرا یه وکیل متخصص توی این پرونده ها حرف اول رو میزنه؟

همونطور که دیدین، مسائل مربوط به مهریه و بکارت توی قانون ایران کلی ریزه کاری و پیچیدگی داره. از تعیین تکلیف مهریه توی سناریوهای مختلف گرفته تا بحث تدلیس، فسخ نکاح، مجازات کیفری و حتی نحوه اثبات، همه و همه نیاز به دانش حقوقی عمیق دارن.

اینجاست که نقش یه وکیل متخصص و باتجربه توی پرونده های خانواده، به خصوص پرونده های مهریه و عدم بکارت، پررنگ میشه. یه وکیل خوب می تونه:

• شما رو با تمام مواد قانونی و رویه های قضایی آشنا کنه.
• بهترین راهکار حقوقی رو با توجه به شرایط خاص پرونده شما پیشنهاد بده.
• توی جمع آوری مدارک لازم و مهم مثل گواهی پزشکی قانونی، بهتون کمک کنه.
• دادخواست ها و لوایح حقوقی رو به بهترین شکل ممکن تنظیم کنه تا حق شما ضایع نشه.
• توی جلسات دادگاه از حقوق شما دفاع کنه و نذاره که پیچیدگی های قانونی به ضررتون تموم بشه.

مشاوره با یه وکیل حتی قبل از هر اقدام قانونی، میتونه جلوی خیلی از مشکلات و ضررهای احتمالی رو بگیره. چون توی این مسائل، یه اشتباه کوچیک یا یه تصمیم عجولانه، ممکنه سرنوشت کل پرونده رو عوض کنه.

نتیجه گیری

پس دیدیم که اگه زن باکره نباشد، مهریه تعلق میگیرد یا نه، جواب قطعی و ساده ای نداره و همه چیز به شرایط بستگی داره. از لحظه عقد، زن مالک مهریه است و این یه حق قانونی مهم برای اونه. اما اگه عدم بکارت قبل از عقد اتفاق افتاده باشه و زن با فریبکاری این موضوع رو از مرد پنهان کرده باشه (تدلیس)، اینجا داستان فرق می کنه. توی این حالت، اگه مرد قبل از نزدیکی اقدام به فسخ نکاح کنه، زن از مهریه محروم میشه و ممکنه حتی مجازات کیفری هم براش در نظر گرفته بشه.

از طرفی، اگه مرد از عدم بکارت خبر داشته و با رضایت ازدواج کرده باشه، یا بکارت توی دوران عقد و با نزدیکی با همسرش از بین رفته باشه، زن به طور کامل مستحق تمام مهریه خودش هست. حق حبس مهریه هم برای زن باکره یا زن غیر باکره ای که بکارتش توسط همسر از بین رفته، سر جاشه. توی طلاق قبل از نزدیکی، زن باکره نصف مهریه رو می گیره، اما زن غیر باکره (بدون تدلیس) تمام مهریه رو. توی طلاق بعد از نزدیکی هم که کلاً تمام مهریه به زن تعلق می گیره. شفافیت و صداقت توی امر ازدواج، همیشه بهترین راهه تا از این مشکلات حقوقی پیشگیری بشه. البته که توی این مسیر پر پیچ و خم، حضور یه وکیل کاربلد مثل یه چراغ راه عمل می کنه.